Always Be My Love

.Tanıtım

Ölüm..Bu kelime bana çok yakın geliyor. Neredeyse bu kelime ile bütünleştim.

Hayattan tam koptuğum zaman bir el beni sıkıca tuttu. Ben hasta bir insanım kimse bana yardım etmez. Ama Kyung Soo bana yardım etti. Yanımdan hiç ayrılmadı. Ben tam umudumu kesmişken karşıma çıktı. Lanet olsun onu çok seviyorum ve benim öleceğimi bildiği halde o da bana beni sevdiğini söylüyor.

Bazen onunla o kadar güzel vakit geçiriyorum ki ölmemek için Tanrı'ya yalvarıyorum.

Onunla tanışmadan önce ölümden korkmazdım ama şimdi çok korkuyorum. Bir gün onu bırakıp başka bir yere gideceğimi biliyor. Bunu bildiği halde bana deliler gibi bağlanıyor.

Anne..Korkuyorum. Ölüm beni ürkütüyor. Sen yanımda olsaydın keşke ama ben senin yanına geleceğim.

İnsanlar canımı yakıyor tek bir kişi hariç. Arafta kaldım anne cennet ve cehennem bir yanımda Soo'nun yanındayken cenneti yaşıyorum sanki ama o gidince cehenneme düşüyorum. Cennet gözümde belirsizleşiyor bulanıklaşıyor. Savaşın tam ortasında savunmasız kalmış asker gibiyim.

Ben Kim Jongin. 20 yaşında milyonda bir görülen bir kansere yakalandım. Kanser tüm vücuduma yavaş yavaş yayılıyor. Sinsi bir hastalık. Bu benim canımı yakıyor. Göğüs kafesimin ortasına ağır bir gülle düşmüş sonradan tüm vücudumdaki uvuzlarıma yayılıp kemiklerimi titretiyor kaslarım birbirinden kopacakmış gibi oluyor kanım kaynıyor sonra donuyor.

Vücudum bana ihanet ediyor anne. Canım yanıyor ne gelen ne geçen anlar beni. Her şeyden umudumu kesmiştimki karşıma kalp dudaklı, beyaz tenli, kısa boylu bir çocuk çıkana kadar.

Hastalığım ilerledi.. Oysa ki daha 20 yaşındayım. Ve deliler gibi sevdiğim bir insan var. Deli gibi seviyorum fakat bir gün gitmem gerekecek. Sonsuza kadar.. Dönmemek üzere gitmeliyim ama ondan nasıl ayrılabilirim? Onu nasıl bırakabilirim? Sevdiğim adamı.. Biricik kyungsoo'mu..