Amour contracté / dramione

~2 yeni hayat

Bu bölüm çok zor şartlar altında yazılmıştır.
XSHDHFSX
milyonlarca ödevin arasından çıkıp gelmiştir. Evet yeterince güldük bu bölümde ya da diğer bölümde birazcık hayal kırıklığı olacak onu söyliyimde sonra sövmeyin bana.

Neyse siz okuyun.

-

Hiç birşey. Hayatınızdaki herşeyin bir  yalan dan ibaret olduğunu düşünsenize . Anne dediğiniz kişi aslında sokaktan geçtiğinde tanımayacağınız bir kişi olmalı olsaydı.
Garip. Çok garip. Sözde "dedem" ile biraz daha konuştuk ve beni almak istediğini söylediler . Onların evine.
Acaba nasıl bir yer. Merak ediyorum doğrusu.
Yarın beni alacaklarını ve onların evine yani benim yeni evime gidecekmişiz.
Annemin ağlama sebebi ise haklı olarak elinde büyüdüğü bir çocuğun onu asla görmeyecek olmasıymış. Ama istediğim zaman onlara gidebilirmişim. Ve bu haberle havalara uçmuş o anda da ben gelmişim.
Şimdi çok uykum var ve yatıyorum .

-

Sabah kalktığım anda suratımda bir gülümseme oluşmuştu. Anında geri sildim. Granger ların evinde kalmıştım. Hala çok tuhaf geliyor.
Üstümü başımı hazırlayıp kahvaltıya indim ve biraz çekingen davrandığını anlayan bir bayan granger vardı karşımda.

"Hermione . Granger olmasanda elimizde büyüdün ve seni tanıyorum. Lütfen cekinme yada yabancıymışız gibi bakma."

"Üzgünüm" dedim ve koşarak ona sarıldım.

"Deden ve anneannen gelecekler onun için hazırlan. Bunlar çok sade. Onlar çok gösterişli insanlardır"

"Aaa tam da onlara çekmişim"
İkimizde kahkahalar a boğulduğumuz sırada zilin çalması üzerine ben odama koştum. Ve annemde kapıya.

Üzerime kırmızı diz altı ve dekoltesi olan bir elbise giydikten sonra odadan çıktım. Herkesin bana bakmasına aldırmıyormuş gibi yaparak masaya oturdum.
Kahvaltı çok sessiz geçecekmiş gibi duruyordu. Ama pekte öyle olmadı annem gülüyor dedem hararetlice birşeyler anlatıyordu ve ... Ve ben onları duyamıyordum. Çünkü kafam çok karışıktı. Her neyse dedem birden ayağı fırladı masayı temizledikten sonra kalbim hızlanmıştı.

"Hazır mısın güzellik"

"Hazır gibiyim" dedim .

"Peki o zaman . Jane çok çok teşekkür ederiz . Herşey için . Hermione ne zaman isterse sana gelebilir."dedi dedem.

"Hoşçakal hermione unutma sen elimizde büyüdün utanmadan eve gelebilirsin."

"Tabii" dedim ve onu öptüm. Sonra da babamı.

Eşyalarımı da alıp çıktıktan sonra kapı kapandı.

İşte yeni hayat.

_____

Sabah kalktım ve

"Ağhh"

"Ayy üzgünüm bilerek yapmadım. Gerçekten"

Ahh çok tatlısın sen. Bu Lisa kuzinim.
Alisa teyzem biraz katı gibi görünse de çok minnoş bir insan. Neyse size en baştan anlatayım.

Buraya geleli 3 gün oldu. Odam gerğinden fazla büyük. Yatağım 80 kişilik . Bir giyinme odası var teras kadar. Abartmış olabilirim. İlk geldiğim zaman büyülenmiştim.
Kapı acayip derecede kocaman ve zarifti. Derken kapıyı yalın ayaklı pembe  pijamalı bir çocuk açtı. Simsiyah saçları ve köyü yeşil gözleri vardı . Arkasından bir ev cini ve teyzem koşuyordu. Tabi teyzem baya azarladı onu. Sonra beni odama götürdüler ve ben çok yabancı olduğum için ilk gün full alışveriş yaptık. Ve muggle dünyasında olmamız beni mutlu etti. Tabi Lisa ile bayağı bağlanmış olduk oyun falan oynadık onunla . Eve gelip yemek yedikten sonra herkes yattı. Dünde yeni aldığımız şeyleri yerleştirdik ve onun dışında Lisa nın ödevlerine yardım ettim.