Biz Sonsuzuz

Her gece gökyüzüne baktığımda,akıp düşen yıldızlara hapsolmuş göz yaşlarını görüyorum.

Gülüşlerinin saklı olduğu her kar tanesi,ellerimin arasına düşmeden eriyor.

Yanlızlığın huzuruyla süslenmiş geceler,keder bataklıklarında.

Dudaklarımdaki gülümseme,dudaklarındaki gülümseme olmadan,aynı o geceler.

Hergün biraz daha solan bir çiçek,kuşların uçmayı unuttuğu bir Dünya,mutluluğun bilinmediği bir evren ,gittikçe küçülen bir uzay. Kalbim ve zihnim...

Sen yokken kalbimde zihnimde akıp düşen yıldızlar.

Göklerdeki mavi kadar umut dolu,denizdeki mavi kadar berrak,Kalbimdeki sevgi kadar güzelsin.

Zihnim sonsuz derinliklerinde kaybolmuşken,kalbim hep yanında atıyor.Aşk'a susamış dudaklarım seni her zaman beklediğim akıp düşen yıldızlara sebeb olan yerde bekliyor...

Dallarından düşen yapraklar,gökyüzüyle birlik olmuşlar,umutla birleşmiş hüzün olmuşlar.

Gök perdeyle gizlenmiş,umudu tükenmiş karanlık sadece sönük yıldızlar.

Bitik evimde puslu camların ardında gizlenmiş yıldızların arasındaki sonsuz boşluğa tutulmuş,umut dolu gözlerim yavaş yavaş kapanırken ölüyorum...