NO CONTROL [My.....Sugar Daddy]

☁️Κεφαλαιο 29☁️

Οι μέρες πέρασαν απίστευτα γρήγορα.

Δεν νιώθετε κάποιες φορές ότι ο χρόνος περνάει απίστευτα γρήγορα ή είναι η μόνη?

Είναι σαν να παίζω σε μια ταινία που οι ώρες και οι μέρες αλλάζουν μέσα σε λεπτά.

Amber:Αυτά είναι όλα, δίνω τις βαλίτσες στον προσωπικό οδηγό του Kris.

Kris:Πήρες μια ολόκληρη βαλίτσα για δύο μέρες?

Amber:Προσπάθησα να πάρω όσο πιο λίγα μπορούσα.

Kris:Δεν φαίνεται να έκανες πολύ καλή δουλειά, λέει σιγανά.

Amber:Είπες κάτι? ,τον ρωτάω ειρωνικά.

Kris:Όχι τίποτα, ανοίγει την πόρτα για να μπω.

Τι τζέντλεμαν!

Θα σου έλεγα τώρα τι είναι αλλα προσπαθώ να μην βρίζω.

Kris:Έτοιμη?

Παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Amber:Ναι, εκπνεω.

Ξάπλωσα το κεφάλι μου στην πόρτα του αυτοκινήτου.

Έκλεισα τα μάτια μου και άρχισα να σκέφτομαι.

Σκέφτομαι ότι έχει γίνει τον τελευταίο καιρό.

Πώς άλλαξε η ζωή μου μέσα σε μια μέρα.

Πάντα πίστευα ότι αυτά γίνονταν μόνο σε ταινίες και βιβλία αλλα από ότι φαίνεται έκανα λάθος.

Η ερώτηση που επικρατεί ειναι: Άμα ήξερα πως θα γίνονταν όλα αυτά, θα έπαιρνα την απόφαση να πάω στο Πανεπιστήμιο?

Μάλλον όχι.Δουλεψα πολύ σκληρά για να μπω στο Πανεπιστήμιο επειδή είχα έναν στόχο.

Αλλα τον τελευταίο καιρό είναι σαν να τα έχω παρατήσει όλα.

Βασικά τα έχω παρατήσει όλα. Αλλα δεν πρέπει να φταίω μόνο εγώ σωστά?

Kris:Έλα φτάσαμε, με βγάζει από τις μου η φωνή του.

Βγαίνω από την λιμουζίνα.Ειμασταν σε ένα αεροδρόμιο.

Στο χώρο που απογειωνοταν τα αεροπλάνα βρισκόταν ένα αρκετά μεγάλο αεροπλάνο.

Όλο αυτό είναι δικό μας?

Amber:Πόσα λεφτά είπαμε ότι έχετε?!

Το πρόσωπο του ήταν σοβαρό όταν όμως τελείωσα την πρόταση μου ένα χαμόγελο εμφανίστηκε.

Ανεβήκαμε τις σκάλες και μπήκαμε στο αεροπλάνο.

Ο χώρος μέσα ήταν μικρός.Απο έξω φαινόταν πολύ μεγαλύτερο.