Bİ SÖZÜM VAR..

🌹🌹EMANET 🌹🌹

Bir zamanlar... ormanın içinde bir kulübede bir babayla oğlu yaşarmış babayla oğlu iki tane de keçisi varmış. Bunlar yan sıkışık kulübede hep birlikte uyurlarmış gel zaman git zaman keçiler çoğalmış. Ikiyken dört dörtken sekiz olmuşlar baba keçilere bir ağır yapmaya karar vermiş. Duvarları taştan çatısı ağaçlardan olucakmış bu kulübe. Oğluyla birlikte orman'a gitmişler. taş toplamışlar sonra duvarı örmeye başlamışlar.oglan taşları kesip şekillenebiliyormuş babasına veriyormuş baba da onları düzgünce diziyormuş. tam duvarı örmeyi bitirdikleri gün oğul tam köşe taşını verecekken babasına. Ormanın derinliklerinden bir ses duyulmuş. Okadar güzel içli ce şarkı söyleyen bir ses miş ki bu
Baba oğluna beklemesini. Taşı elinden bırakmamasını söylemiş sesin peşinden ormanın içinde kaybolmuş oğlan elinde taşla kala kalmış on dakika yarım saat bir saat oğlan elinde köşe taşıyla bekliyormuş.
Taş gittikçe agirlaşmaya başlamış. Ama babası gelmemiş üç saat dört saat. Gün geçmiş gece olmuş.. oğlan artık elinde bir taş değil. Kaya taşıyormuş sanki ama elindeki taşı bırakmamış babasına bırakmayacam dediği için. Gece geçmiş gün olmuş günler günleri kovalamış keçiler açlıktan kulübenin kapısını kemirmişler. Kendilerini dışarıya atmışlar etrafta ne varsa yemişler.
Kurtlarda onları yemiş.. oğlan bunların hepsini görmüş ama taşı elinden bırakmamış babası bırakma dediği için.
O köşe taşı bir kaya değil dağ olmuş artık
Ellerinde okadar uzun süre beklemiş ki.
Kulübe bakımsızlıktan çökmüş.
Oğlanın saçı sakalı birbirine karışmış ama taşı elinden bırakmamış sonra günlerden bir gün.. ormanda avlanan bir avcı bir kulübenin yaninda insana benzeyen bir ağaç görmüş uzaktan. Seslenmiş in misin çin misin sen nesin. Hatırlamıyorum diye seslenmiş ağaç. Ağaçlar ses çıkarmaz bu bi insan olmalı. Avci ağacın yanına gitmiş kök salmış yosun tutmuş. Oğlunu görmüş taşı taşıyan elleri birer dal olmuş avcı bi elindeki taşa bakmış bi ağaca. Kimlerdensin demiş. Hatırlamıyorum demiş ağaç hiç bi şeyi hatırlamıyorsun. Peki bu taşı neden taşıdığın hatırlıyor musun. Taş mı demiş ağaç şaşkınlıkla. Elindeki taşın taş bile olduğunu unutmuş en sonunda avcı peki taş olduğunu bile hatirlamadigin bu taşı neden taşıyorsun diye sormuş. Ağaç durmuş babamın emaneti demiş.