You Came Into My Life [COMPLETED]

CHAPTER 09

[KINABUKASAN]

Nasa bahay ako ngayon at wala akong ganang pumasok dahil sa nangyari ka gabi

Intramurals parin ngayon at alam kong needed parin yung attendance pero wala talaga akong gana

Naalala ko ulit yung sinabi ni Calleigh ka gabi

'I-I'm sorry Peter pero di tayo pareho ng nararamdaman'

Napahawak ako sa dibdib ko kumirot na naman ka-gabi pa to, nasa living room ako ngayon nanunuod ng TV ng biglang tumabi sakin si Mike

"Tol ba't di ka pa naka bihis may intramurals pa ayaw mo non mag saya tayo dahil panigurado pag ka tapos ng intrams mag e-exam na tayo"

In-off niya naman yung TV at napatingin ako sakanya

"Ayokong pumasok tol, mag re-review nalang ako pakasaya kayo"

Bigla naman siyang tumawa at tinapik yung balikat ko

"Wag ka ngang KJ gyan, tsaka ano bang nangyari sainyo ni Calli kagabi?"

"I confess to her but she rejected me"

Napanganga si Mike sa sinabi ko at natahimik parang nag iisip muna kung anong magandang sabihin

"Sorry for you tol sabi ko naman sayo e, wag kang mahulog sa kanya...Sige mauna na ako ah pumasok ka di pa tapos buhay mo"

"Sige tol, ingat"

Napa isip ako sa sinabi ni Mike,Oo nga di pa tapos buhay ko may magagawa pa ba ako? O wala na? In-on ko ulit yung TV at focus lang sa Basketball game na pinanood ko, biglang dumating si lola

"Apo nakita ko si Calleigh kanina ba't namumugto yung mga mata niya? Parang galing sa iyak"

Napa tayo ako ng walang oras ng sinabi ni lola yon, si Calliegh umiiyak? Bakit?

"Nag kausap po ba kayo lola? Ano po sabi?

"Sabi niya nanuod lang daw siya ng movie na nakakaiyak"

Pumunta agad ako ng kwarto at na ligo at nag bihis, pag kababa ko na datnan ko si lola na nag luluto sa kusina kaya hinalakin ko siya sa pisnge at nag pa alam

"Papasok na po ako lola"

"Sige apo ingat ka"

Sabay ngiti ni lola sakin, sumakay na ako ng jeep ng makarating ako sa school maraming students ang nasa labas at parang may pinag guguluhan

Ng malapit na ako sa medyo kita ko na at si Akemi lang pala nung dumating ako agad nag si alisan yung mga tao

"Bud anong nangyari?"

"Wala bud clinear ko lang sakanila na wala talagang na mamagitan satin"

Ngumiti naman ako sa kanya at na payakap

"Salamat bud salamat!"

Napa isip ako dahil dagdag ito para mapatunayan ko kay Calleigh na iba ako sa lahat na nanligaw sakanya lalong lalo na't kay Casper

Napahiwalay ako sa yakap ni Akemi at nag High five kami,happy to have a best friend like her

Papunta kami ngayon sa booth namin nakita kong busy ang lahat dahil marami din kaming costumer sa booth yung iba may hawak na pictures ni Akemi pumasok kami sa loob ng

"Bud I forgot to tell you, for the mean time dito ako mag aaral wala pa kasi akong concert o youtube con kaya surprise!"

Ginulo ko naman buhok niya

"Nicee makasama ko na yung best friend ko"

"Aaaahhh noo my hair don't touch my hair!"

Nag aasaran lang kami ng biglang na datnan kong mag kasama si Casper at Calleigh na nag  pahinto ako sa pakikipag kulitan ni Akemi

Di ko alam pero namalayan ko na nasa baba na si Casper, napatingin ako sa kamao ko at may sugat na maliliit.. Sinuntok ko pala si Casper tumayo si Casper at akmang susuntokin din ako pero umilag ako at tinadyakan siya

"Peter! Ano bang problema mo?!"

Pumagitna na si Calleigh kaya medyo kumalma na ako, duguan na yung gilid ng bibig ni Casper tumayo ulit siya at pinunasan dugo niya sa labi

"You know whats my problem Calleigh?, yang lalaking yan sinaktan ka niya noon"

"Noon na yun Peter at wala na yun, mag kaibigan na kami ni Casper"

"Matapos ka niya saktan?"

Tumawa naman si Casper bago nag salita

"Ang sabihin mo galit ka kasi binasted ka ni Calleigh..." nag lakad naman siya sa buong room at may pa taas pa ng dalawang kamay "Alam niyo ba na may na basted nanaman walang iba kung di si Kohl Peter Numenzo"

Lumapit naman siya sakin at tinawanan ako

"Ano give up ka na no? Alam mo wala ka talagang pag-asa kay Calleigh"

Tinignan ko naman si Calleigh at nakayuko lang siya at dumami na din yung tao sa loob at labas.. Bumalik yung tingin ko kay Casper at nag smirk

"Ba't naman ako mag gi-give up? Giving up is not in my vocabulary and besides sinong nag sabing wala akong pag-asa? Ikaw ba si Calleigh?"

"Sinabi na niya sakin non na hangang kaibigan lang tingin niya sayo it's enough for me to believe na wala kang pag-asa sa kanya"

Nag hanap ng lalagyan ng tubig at pintura pinahawak ko kay Calleigh yung lalagyan ng tubig at may laman na din ito, na gulat ang lahat sa ginawa ko pero nag patuloy ako

"Hey everyone I want to tell you guys something or ask rather, when i put some paint in the water what will happen?"

"It changes!" sagot ng iba

"May kulay na yung tubig" -iba

"YES THAT'S RIGHT! Alam niyo parang pag mamahal ko lang kay Calleigh to, yung tubig siya at yung pintura ay pag mamahal ko sakanya.." lumapit ako kay Calleigh at hinawakan kamay niya "Pag nakulayan ko na yun alam kong may mag babago at yun ay ako ang kukulay sa mundo niya"

Nag sisigawan naman agad yung mga tao sa sinabi ko pumalakpak na din yung iba, nakatitig ako ngayon kay Calleigh at namula yung pisnge niya pero ayaw niyang tumingin sakin kaya niyakap ko siya

"Alam kong may pag asa ako Calleigh, I won't give up on you"

Humiwalay ako sa pag yakap kay Calleigh at ngayon nakangiti siya at hinawakan ko yung mukha niya

"You came into my life Calleigh, you bring light and love of me you're the reason why i feel like this again.. That's why I want to prove to you that I'm not like your ex suitor "

Tinignan ko naman si Casper na ngayoy tumalikod at nag mamadaling  lumabas

"I won't promise you anything and I'm more on action than words but I'll try to express my feelings for you"

Nagulat ako ng hinawakan din ni Calleigh yung mukha ko at tumawa, damn ang ganda niya talaga

"Gawin mo best mo!"

Binitawan niya na ako at bumalik na sa trabaho na gagawin niya, habang ako nakatulala at nag isip ng maiigi sa sinabi niya

'Gawin mo best mo!'

Thus that mean pwede na ako manligaw sa kanya? Damn...