Düşünmekten çıldırmak üzereydim. Dün ben uyurken, birisi bizim sınıfa geliyordu. Beni öpüyordu ama kimse görmüyordu. Sınıfta hatta okulda sormadığım kimse kalmamıştı. Daha fazla sorgulamayacaktım bu meseleyi.
Derya " Bulabildin mi? "
" Yok hayır. "
Derya sanki bişey biliyordu ama söylemiyordu. Ona söylediğim de hiç bişey bilmiyorum dedi. Ama pek inanmamıştım. Benden bir şey sakladığına o kadar emindim ki...
K: Boncuğum beni arama bulamazsın demedim mi?
K: Hem özür dilerim öpmem bir daha
Deniz: Sorun öpüp öpmemen de değil ki
Deniz: Ben seni görmek istiyorum k
K: Biraz zamanı var
K: Hem şu an senin sevdiğin biri var
Deniz: Evet var
Görüldü attı. Bende yazıp yazıp siliyordum. Ne desem ne yazsam bilememiştim. Azrayı hala seviyordum ama k'yı da aşırı merak ediyordum. Çünkü beni gerçekten seviyordu yani sanırım. Ve ben ilk defa bu kadar sevildiğimi hissediyordum.
K: Bi dakkaa
K: Sorun öpmem de değil
K: Yiağğ seni yerim
Deniz: İki dakika ciddi olsan keşke
K: Tamam ben iki dakika sonra gelirim haber edersin şepsöepsisğğs
Azrayı bugün hiç görmemiştim. Sanki her zerrem onu görmek istiyordu. Hocanın dediğinden de bir şey anlamıyordum zaten. Acaba bugün okula gelmemiş miydi? Salladığımı fark etmediğim dizimi durdurdum. Bu kadar fazla düşünmek bana iyi gelmiyordu.
K: Bugün 12'lerin katında kimi arıyordun boncuğum?
Deniz: Hiiiç
K: Yoksa sevdiğin 12'lerden mi?
Deniz: Şey evet
Deniz: Sen kaçıncı sınıfsın?
K: 12
Deniz: Oha 12'lerden biri bana yazıyor
Deniz: Ve beni seviyor
Deniz: Yani sanırım
K: Sanırım?
K: Kalbim kırıldı
Deniz: Tamam özür dilerim
K: Sevdiğin kişinin şubesi?
Deniz: O kadarını söylemem
Deniz: Senin şuben?
K: Söylemem
Deniz: Peki
Deniz 11. Sınıf minik bir bebişşş 🥺
