-8-

2.1K 136 56
                                    

Deniz'den
Bir yandan ayna da kendime bakıp, bir yandan da sakin olmaya çalışıyordum. Yaklaşık 10 dakika düşünüp gitmeye karar vermiştim. Eğer gitmezsem hayatımın en büyük hatasını yapmışım gibi hissedecektim. Bağladığım saçlarımı açtım. Açık bırakmak daha iyiydi sanırım. Neden bu kadar özeniyordum ki? Alt tarafı aşağı inicem bilinmeyenin kim olduğunu öğrenip gelicektim. Anahtarımı alıp kendimi zorla dışarı attım. Ayakkabılarımı giymekte bile zorlanıyordum çünkü ellerim titriyordu.


Aşağı inip arka bahçeye çıktım. Bütün banklara göz gezdirdim ama kimse görünmüyordu. Telefonu çıkarttım.

Deniz: Şu an aşağıdayım
Deniz: Sen nerdesin?


Beklemeye başladım. Bilinmeyen yazıyor görünüyor, sonra da siliyordu.

Bilinmeyen numara: Özür dilerim
Bilinmeyen numara: Çok özür dilerim
Bilinmeyen numara: Ama ben
Bilinmeyen numara: Hazır değilim Deniz


Sinirlenmiştim. Hemde çok sinirlenmiştim. Uzun süre ekrana baktım. Kötü şeyler yazmak istemiyordum ama bu kadarı fazlaydı artık.


Deniz: Sen benimle dalga mı geçiyorsun?
Deniz: Bu ilk ve son şansındı şu saatten sonra seni görmek istemiyorum


Yazıp banklara doğru ilerledim. Hazır dışarı çıkmışken biraz hava almam gerekiyordu. Zaten yeterince sinirlenmiştim. Bu halde eve gitmek istemiyordum. Bir banka oturup derin derin nefes aldım. Ellerimi cebime soktum. Soğuk hava yüzüme yüzüme çarpıyordu. Omzumda hissettiğim kollarla vücudum kaskatı kesildi. Biri bana arkadan sarılmıştı. Bu kişinin bilinmeyen olma ihtimali beni heyecanlandırdığından arkamı dönüp kim olduğuna bile bakamıyordum. Bana sarılan kişin nefesi yüzüme çarpıyordu. O da çok heyecanlamıştı ki nefes alışverişleri çok hızlıydı. Ve nefesimi tuttuğumu yeni fark edebilmiştim. Bende nefes almaya başladım. Kalbimin atışını umursamamaya çalışıyordum. Bu koku.. Çok tanıdık gelmişti. Sanki Dünyanın en güzel kokusuymuş gibi derin derin nefes aldım. Tüm dikkatimi toplayıp yavaş yavaş arkamı döndüm. Ama beni sımsıkı saran kollar yüzünden arkamı dönmem biraz zordu. Arkamı döndüğümde şapkası gözlerine kadar inmiş olan bilinmeyenle karşılaştım. Banktan kalkıp yanına gittim. Yavaşça şapkasını tuttum. Ellerimin titremesini önemsemeyerek şapkayı hızlıca çıkarttım. Gördüğüm kişiyle şokla gözlerim açıldı.
" A-ma s-sen. "
Gerisi karanlık...




Alın size yb ĞEPÖSOSSMOSSÖPSŞDŞS

AzDen - Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin