Prologue. Sa Hospital & Mga Araw Bago Maglibing.
-Eleanor’s POV-
“Dad, wag kayong susuko ha. Promise me.”
“Anak, you’re already a big girl. I’m so proud of you.” Dad, promise mo sakin na hindi mo kami iiwan.
“Dad. Promise me.”
“Please take care of your mother. Umaasa ako na magiging humble ka pa rin. Be a good girl okay?”
Dahan-dahang ipinikit ni Dad ang mga mata nya.
“DAD! Don’t leave me Dad. I love you.”
*toot toot toot toot*
“DAD! DAD!”
Patuloy pa rin ako sa pag-iyak.
Ayoko talagang iwanan ako ni Dad. All my life, he took care of me.
He loved me.
Ayoko naman na iwan nya ako. Minahal ko rin sya. Syempre, wala namang anak na gustong mamatay ang Dad nila di ba? Di ba?
Bakit ganun?
Naging good girl naman ako. I respected people around me. Bakit ganun?
I guess God have another plan for me.
The better one.
Sana nga.
---------------
“Hi Eleanor! Kamusta ka?” sabi sakin ni Graciel na nagkukutkot ng pintura na buo-buo galing sa dingding ng classroom ng Charity.
“Okay lang.”
I smiled at Graciel. But nahalata nyang fake yun.
“Oh, what happened?”
“Wala.”
“Anong wala? Eh mukhang hindi na naman maipipinta ang mukha mo.”
“Good Morning Mam De Chavez!” sabi ng buong klase. Andyan na pala si Mam.
“Good Morning, Charity.”
Umupo na ang lahat.
“I just wanted to say Condolence to Eleanor. Her father just passed away.”
“Eleanor? Kaya pala ganyan ang mukha mo. Condolence. I’m so sorry.” Sabi sakin ni Graciel na parang ewan ang reaksyon ngayon.
“Okay lang ako. Mam, pede po bang magCR?”
“Sure, kuhanin mo muna yung tag ng Girls.”
Kinuha ko na ang tag ng Charity-Girls.
Nagpunta ako sa CR.
Huhuhu. Umiyak na lang ako ng umiyak.
May nag-abot sakin ng Panyo.
Si Reese at si Bea.
“Eleanor, bakit ka na iyak? Ito yung panyo oh.”
“Ah-eh. Salamat Reese. Teka, paano kayo nakalabas eh, wala kayong tag?”
“Late kasi kami, ng makita ka namin dito. Si Reese kasi, iihi.” Sabi ni Bea sakin.
“Salamat Reese at Bea.”
“Osige, mukhang hindi na ako naiihi. MayuUTI ako nito eh. Nawala bigla.” Sabi sakin ni Reese. Ngumiti na lang ako.
“Osige, sasabay na lang ako sa inyo. Teka, halata ga?”
“Hindi masyado.” Sabi sakin ni Reese at Bea na sabay pang nagsalita. Kinuha nila ang bag nila na nasa floor sa labas.
“Oh, Reese and Bea. Bakit kayo late?” sabi ni Mam sa kanilang dalawa.
“Uhm, Mam. Traffic po. Di ga traffic?” sabi ni Bea.
“Oo nga Mam. Traffic!” umo-oo na lang rin si Reese.
Ang dami naman ng seatworks. Mas mabuti yun. Para makalimutan ko ang dapat kong makalimutan.
“Okay class. Get one and pass. We will have an exercise. Get one whole sheet of paper.”
“Eleanor, Eleanor.”
“Oh, bakit ga?” si Christopher pala. Yung kaklase ko noon. Yung nambubully sakin. Yung palagi na lang akong iniinis.
“Pahingi ngang papel.”
“Papel sa Buhay mo.” Ano raw?
“Booom!” Sabi ni Jojo sa amin. Ano ba ang sinabi ni Christopher?
“A-ano? Hindi kita narinig eh. Ang ingay kasi.”
“Wala, sabi ko pahingi ng PAPEL!” Odi, papel.
“Oh.”
“Eleanor, Christopher, what are you doing?” Hala. -.-
“YIHEEEEEEEEEEEE!” sabi ng buong klase.
Eh ewan ko nga ba. Nalink ako sa muntik ko ng kamuhiang tao.
Teka, asan na ba yung ballpen ko?
Takte naman oh. Sa kay rami-raming gugulungan ng ballpen ko, sa ilalim pa ng upuan ni Raffy. Aish. Yung si 3H. Mamatay na siguro ako pagkatapos nito! Argh.
“Oh, Eleanor. Anong ginagawa mo dyan?” sabi sakin ni Christopher. Lagot! -.-
“A-eh. Hehe. W-wala.”
“Anong wala? Oohh. Nasa ilalim ng chair ni Raffy ang ballpen mo? At mukhang may balak kang kunin ‘to. What a scene!” Ano ba Christopher ha?
“Tss. Kung ayaw mo akong tulungan, edi wag. Walang napigil sayo.”
“Eto naman, di mabiro. Pst! Raffy. Paabot nga nung ballpen.”
Kinuha ni Raffy at binigay kay Christopher.
“Di ba?”
“Oo na. Thank you na.”
Eh yung magthankyou ka ba naman sa iyong ultimate enemy nung Elementary. Sino ba namang hindi maloloka dun?!
Okay, natapos na ang ibang klase. Recess na.
*woot woot*
Narinig ko na naman ang tunog ng ‘horns’ ni Sir Garry. Yung striktong POD namin.
Oh kung minamalas nga naman, nakain nga pala ako sa loob ng classroom! Eh bawal pa naman yun. Hala, what to do?!
Nagulat ako ng bigla akong hinila ni Christopher papunta sa tabi ng trash can.
Pinatago nya ako sa mga chairs. Eh din naka upo ako sa floor.
Ngayon ko lang narealize na, hawak pala ni Chris ang kamay ko. O//////O
Sumilip si Sir Garry to check our classroom.
Di nya kami nakita!
Yes!
“Salamat, Christopher.” Grr. Grr.
“Walang anuman, Elly.”
“Elly?”
“Oo, elly.”
Sinamaan ko lang sya ng tingin. o.o
At yun, after many hours…
“Class Dismissed.”
Nakalabas na din sa school!
---------------
Author: Nicole Beatriz - @pigneylovespatpatin
Hi! J Sa mga taga-Charity, relate ba? Hahaha. Yung kay 3H. Kekekeke :3 Sa susunod na UD! xx
PS: Di lang ako ang author nito.
