Chapter 1

4 0 0
                                    

Kobe's POV

(bzz bzz bzz)

"May tao, May tao, May tao!"

Urgh! Yan na naman si Kuchu.

"Teka lang po!" sigaw ko. Nasa loob kasi ako ng bahay. At yung sumigaw naman ay nasa labas ng tindahan.

"Kobe, may tao!" sigaw ulit ni Kuchu.

Hay nako! Kinikilig na sana ako dito sa pinapanuod ko. Yung warm bodies! Napanuod niyo na ba yun? Nakakakilig pramis.

Pero, hindi talaga mawawala ang istorbo lalo na kapag may tindahan kayo. Urgh! >:(

Pinause ko muna tsaka ako tumakbo palabas.

"Papunta na po!"

Paglabas ko, agad ko namang binigyan ng pagkain si Kuchu. Tip kumbaga at dahan dahang hinimas ang ulo niya. Si Kuchu ay isang talking parrot. Inilagay siya sa labas ng tindahan namin para magb-buzz nalang yung customer at si Kuchu ang sisigaw. Tinrain na siya namin pagkabiling-pagkabili namin sa kanya.

Nabili namin siya nung 8 years old palang ako. Regalo siya sa akin ni Papa. Kaya mahal ko yan. Hihi Kilala na nga nya ako eh.

"Ano pong bibil--" waaaahh!

"Paaappaaa! Huhu. Ba't ngayon lang po kayo naka-uwi? Halos 3 months rin kayo nawala. Miss na miss ko na po kayo." salubong ko kay Papa sabay hug.

Alex Andres. Siya ang papa ko. 41 years old.

Nga pala, napakilala ko na si Kuchu at si Papa pero ang sarili ko hindi pa. So, ako nga pala si Kobe Nicole Andres. 16 years old. 4th year high school. Sa physical feature, papasa naman kahit papano.

Mataas ang buhok na straight na may kulot sa dulo. 5'6 ang height. Maputi. Matangos ang ilong.
Sabi ni papa at ng iba, magandang maganda daw ako. Agree naman ako dun syempre pero isa lang ang wala ako sa mukha ko. At yung wala pa, ay yung pinakagusto kong parte sa mukha ko.

And that is a long, and curve eyelashes. Adik talaga ako sa mga facial features lalong lalo na ang EYELASHES. Ewan ko ba. Hihi. Daig pa ako kay Kuya Jomari ko. Ang haba ng pilikmata nya ta's curve pa.

Balik tayo kay papa.

"Ano na pa?" tanong ko ulit kay papa.

"A-a-anak, e-"

"Ano papa? Sabihin niyo na sa akin. Nanalo ba tayo ng lotto o house and lot o di kaya'y natanggap ka sa trabaho.?" sunod sunod na tanong ko kay papa.

"Ah-eh. Anak, maligo ka muna. Ang baho baho mo na eh. Hulaan ko, nanunuod ka na naman ng movies no?" at sumabog na siya. Humalakhak nang humalakhak nang humalakhak nang. Urgh! -_-

Erst. Kung pwede lang sapakin tong Papa ko, ginawa ko na. Urgh!

"Argh! Che. Ewan ko sa'yo papa. Matagal kang nawala tapos pag uwi mo, ganyan ang sasabihin mo sa'kin?" nagtatampo kong sabi sa kanya.

"Hahaha. Totoo naman anak eh. Hahahaha. Sige, maligo ka muna at tsaka ko sasabihin ang news ko para sa inyo."

"Ano yan? Good news o bad news?"

"Hmm. Depende sa inyo."

"Sige na nga. Maliligo na ako kahit hindi naman talaga totoong mabaho ako." :(

Ayun, nagmartsa na ako papuntang C.R. and did my business.

---------

A/N : Yan lang muna. hihihi. May period ako ngayon eh. Alam mo na, babae.

Please Comment Vote and Be a Fan



Locked MemoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon