Sa tuwing o-order ako sa fast food/restaurant ...

Letter one o four

I forgot to tell you. Thank you kasi pinagbigyan mo ko na makasama ka kahit ngayong araw lang.

Ha? Sabihin mo nga sakin kilala ba kita? Tsaka bakit cashier/waiter ka doon sa restaurant na yun?

Wala lang, enjoy ako eh.

Pero, bakit order ko lang ang kinukuwa mo?

Wala lang, enjoy ako eh.

Nakngtupa! wala ba ko maririnig dito kung hindi puro enjoy lang.

So,pinagt-tripan mo ako? Ganon!

Nope, sige na umuwi ka na baka hinahanap ka na sa inyo! Eto pala oh, catch

Bago pa ko makapag-salita hinarurot na nya kaagad ang kotse nya.

Cute ba yung souvenir namin, I hope you like it and thank you Ms.Kishiemae Cayetano.

P-paano nya nalaman ang buong name ko, eh hindi pa naman nya ko kilala ng husto hindi kaya sya si---

Erase! Erase!

Malabong maging sya yun dahil wala naman sya dito sa Pinas. Ang alam ko na sa New York sya eh.

FLASHBACK

Kishie!

Oh?

See you soon!

What? Anong see you soon ang pinagsasabi mo?

Pupunta kasi kami sa New York.

Are you kidding, Miro?

Sorry! Si Daddy kasi eh, kailangan nya daw ayusin yung business namin doon. Sorry kung matatagalan kaming umuwi pero promise babawi ako sayo pag-uwi namin.

P-pero, paano na ko! Wala akong kaibigan dito maliban sayo, pwede bang wag ka na lang sumama Miro?

Sinabi ko yun kay Dad! Kaso ayaw nyang pumayag, wag kang mag-alala lagi akong mag me-message sayo promise.

"Promise?" Then I smiled at him

"Of course, basta ingatan mo ang sarili mo Mishie." (Mishie means Miro and Kishie)

END OF FLASHBACK

Tanda ko pa nun lagi syang nagme-message at tuwing gabi naman tumatawag sya sakin bago ako matulog o kaya naman nag i-skype kaming dalawa, pero habang tumatagal hindi na kami nakakapag-usap, hindi ko alam kung bakit o kung ano ang dahilan.Kaya nga hanggang ngayon hinahanap ko pa rin ang sagot, baka kasi malaman at maintindihan ko kung bakit bigla na lang syang nawala na parang bula.