En kötü anında sorulan iyimisin sorusu kadar acımasız hayat ve ne kadar kotu bitkin yada agliyor olsanda iyiyim diycek kadar yalan
Ama en büyük yalanda ne biliyormusun hayatın yalan olduğunu söylemek hayat yalan değil ki insanlar yalan daha doğrusu hepsi değil hepsi dersem bende yalan söylemiş olurum
Bazen diyorum ki keşke çocuklar yonetse bu dunyayi
Hani hayat küçükken çok güzeldir ya tozpembe amaç sadece oyun oynamaktır oyuncağın kaybolunca ağlarsın ama büyüdükçe öyle olmuyor büyüdükçe birtek boyun değil birtek yaşin değil acilarinda büyüyor o zaman anlıyorsun hayatin ne kadar acımasız olduğunu sen oyuncaklarınla değil insanlar seninle oyuncak gibi oynuyorlar
Ve sonradan oyuncakları bile anlicak hale geliyorsun senden neden kaçtıklarını çünkü kimse kimseyle oynamasını sevmez küçükken ne kadar massummuşuz mesela beni ne kadar seviyorsun sorusuna kollarımızı iki yana açıp sanki sonsuzluk gibi o iki kolun arasına sigdirirdik sevgimizi şimdiyse birbirimizi şu koca dünyaya bile sigdiramiyoruz çünkü biz insanlar nankoruz mesela şu anda nanköruz deyince bile kızacak kadar ..
