(Zawgyi)
ဒီကေန႔ဟာ ေမ်ာက္ေလာင္းသံုးေယာက္ရဲ႕
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဳးျဖစ္တယ့္
ဆယ္တန္း စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔ပါ
ဘာေတြေျပာင္းလဲသြားမယ္ထင္လဲ
ေသခ်ာတာကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား ေျပာင္းလဲ
သြားၾကပါသည္။
မေျပာင္းလဲတယ့္ တစ္ခုတည္းေသာ
အေနအထားက သူတို႔သံုးဦးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ အတိမ္အနက္ေတြပါ ၾကားကာလအခ်ိန္ေတြမွာ
လိႈင္ပန္းခက္ ဆိုတယ့္ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို
ႀကိဳက္ေၾကာင္း လာေျပာၾကသူမ်ားကို
သူတို႔ ႏွစ္ဦးဟာ ဒိုင္ခံ
"ငါတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးက မင္းတို႔နဲ႔ ထိုက္တန္လို႔လား"
ဆိုၿပီး အစြယ္ျပျဖဲေျခာက္ေနၾက။
ထင္ၾကမွာပါ လိႈင္ပန္းခက္ဆိုတာ သူတို႔နဲ႔ အတူတကြ
ေမ်ာက္အ႐ွံုးေပးရေအာင္
ေဆာ့ႏိုင္လြန္းတယ့္သူမကို ႀကိဳက္ၾကတာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔
ဟုတ္ကဲ့ ျဖစ္ႏ္ုိင္တယ္ဘဲ သူတို႔ေျပာၾကမယ္
သူတို႔အေ႐ွ႕မွာသာ လိႈင္ပန္းခက္ဟာ
ေမ်ာက္စိတ္ ျဖစ္ေပမယ့္ သူစိမ္းတစ္ရံေ႐ွ႕တြင္ေတာ့
အင္မတိအင္မတန္ သိမ္ေမြ႔သူအျဖစ္
ဟန္ေဆာင္ေကာင္း လြန္းလို႔ပါဘဲ။
"ဟဲ့ စာေမးပြဲ ၿပီး ငါတို႔ ဘာအစီအစဥ္ ႐ွိလဲ"စတင္ေမးသူ
လိႈင္ပန္း
ေျဖဆိုသူ ထည္မိုင္းကေတာ့ သူအစီအစဥ္ကို ေျပာျပ
ဖို႔အတြက္ ပါးစပ္ကိုျပင္ဆင္ေနေလၿပီ။
"အဘြား႐ွိတယ့္ သာယာဝတီ ကို အလည္သြားဖို႔စီစဥ္ထားတယ္"
သိလိုသည္ကို ထပ္ေမးသူ သြန္းအုပ္
"ဘယ္နားလဲ သယာဝတီကို ၾကားဖူးတယ္
ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံု ဆရာစံရဲ႕
ေနရပ္မို႔လို႔ေလ"
"ေအးကြ တိုက္ႀကီး ၊ ဥကၠံ ၊ သံုးဆယ္ ၊ သာယာဝတီဆိုတာ
တစ္ဆက္တည္းေတြေလ"
"ဒါနဲ႔ ထည္မိုင္း နင္ကအသိ႐ွိလို႔လား အဲ့မွာ"
"လိႈင္ပန္းရာ အဘြားတို႔က အဲ့မွာ ေနၾကတာေလ
နင္တို႔ ႏွစ္ေကာင္ ေမ့ေနၾကတာလား
နင္တို႔အဘိုးအဘြား လည္း အဲ့ ဘက္မွာဘဲ
ေနၾကတာေလ"
ထိုအခါမွ မ်က္လံုးကလယ္ကလယ္နဲ႔ စဥ္စားေနတယ့္
နွစ္ေယာက္ ဟုတ္ပါသည္
သူတို႔ေမ့ေနၾကတာပါ အဘိုးအဘြားေတြ မလာအား
ေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ရြာကို
မျပန္ျဖစ္ေတာ့ အစမေဖာ္မိေတာ့ ေမ့ေတ့ေတ့
မိဘေတြက အလည္အပတ္သြားဖို႔ေခၚရင္ေတာင္
စာေတြ သင္တန္းေတြေၾကာင့္ အျမဲ ျငင္းေပမယ့္
ထည္မိုင္းကေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္ အျမဲ သတိတရသြား
လည္ေနၾက။
