Zawgyi
ဒီေန႔ဆို သိပ္ကို ခ်စ္ရတယ့္ သူငယ္ခ်င္း
သံုးေယာက္ ခြဲခြာ ဖို႔အခ်ိန္တန္လာသလို
ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကလည္း
ေဆးရံုဝတ္စံုနဲ႔ လူနာ ကုတင္မွာ
လွဲေလ်ာင္းေနရတယ့္အခ်ိန္ေပါ့ သူမသိလိုက္တာဟာ
ေလဆိပ္မွာ သူ႔ကို ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတယ့္
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္႐ွိတာကိုေပါ့။
ငိုေႂကြး ေနတယ့္ မိန္းကေလးကို သူမရဲ႕
အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က
ႏွစ္သိမ့္ေနၾကတယ့္ ပံုရိပ္က
ထင္႐ွားေနတယ္။
တို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဖက္ၿပီး ငိုေနတယ့္
ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္
သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမေလးကို
အတြင္းစိတ္ထဲကေန ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာဆို
ေနတာကိုေတာ့
အသဲကြဲေနတယ့္ ေကာင္မေလးက ဘယ္သိပါ့မလဲ။
"ထည္မိုင္း မင္းေနာ္ ဂ်ပန္ မွာ ဘာသံညာသံမၾကားခ်င္ဘူး
ေနာ္ ၾကားတာနဲ႔ မင္းကို
လာခိုးေျပးမွာ"
"ေတာ္ပါကြာ မင္းကမွ လက္ရဲဇက္ရဲ အဂၤလန္မေလးေတြနဲ႔
ေတြ႔ၿပီး သာယာေနမွာ"
"ေတာ္စမ္းပါ မင္းသာ ဂ်ပန္မေတြရဲ႕ တင္ေတြ ရင္ေတြသာ
ျမင္ရင္ ငါ့ကိုေမ့မွာ "
"ေတာ္ၿပီကြာ အဲ့ဒါနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရေတာ့မယ္
ေနာက္ေန႔ဆို မေတြ႔ရေတာ့မယ့္ဟာကို "
"ဟုတ္ပါတယ္ ငါမွားတာ အျမဲ ဖုန္းဆက္မယ္
မိဘေတြက မသိေလာက္ပါဘူး "
" ကဲ ေနာက္မွ အလြမ္းသယ္ၾကေတာ့ သြားမယ္"
မိဘေတြ ထင္သလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ကစားတာ
အေနနီးလို ရင္ခုန္တာဟာ
မဟုတ္မွန္း အတိအက်ကို သိသာလာတယ္
မေတြ႔ရတယ့္ ၅လ အေတာအတြင္းမွာဘဲ
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သိသိသာသာ
အလြမ္းေတြ ခံစားရတယ္။
ထိုအခ်ိန္မွ အလြမ္းဆိုတာ ဘာမွန္း ေသခ်ာ သိတယ့္
ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္
"သတိရတယ္ ထည္မိုင္း "
"ငါေရာဘဲ "
"အဆင္ေျပလား စာေတြ သင္ေနရတာ "
"ဒီလိုပါဘဲကြာ နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းတာေပါ့ "
"မင္းနဲ႔ အခုလို video call ဘဲ ေျပာေနရတာ မတင္းတိမ္ဘူးကြာ မင္းကို ဖက္ထားခ်င္တယ္ "
