Sex Slaves 2: Army or Exol

Last Story's Flashbacks?!

Η Κατερίνα έβγαινε από το ξενοδοχείο την στιγμή που ο Jin ξυπνησε από τις σκέψεις του.

Δεν έκανε κάτι όμως.

Πίστευε πως ότι και να κάνει, ακόμα και από πίσω της να τρέξει δεν θα καταφέρει τίποτα.

Θα κανει ξανά του κεφαλιού της, άστο που μπορεί και να την χάσει μια για πάντα.

Δεν το ήθελε αυτό.

Οπότε το μόνο που έκανε είναι να κλείσει την πόρτα και να καθήσει στο κρεβάτι του.

Δεν σκεφτόταν τίποτα, μόνο κοιτούσε το πατωμα.

"Πώς τα έκανα πάλι έτσι γαμω;;!!" φώναξε και έριξε μια μπουνιά στο κρεβάτι.

Είχε θυμώσει πολύ με τον εαυτό του, αφού και αυτός κατα βάθος τρέφει συναισθήματα, απλά δεν ξέρει πως να τα δείξει.

Να δείξει ότι του αρέσει και ότι νοιάζεται για εκείνη.

Και αυτό...λόγο του ότι σχεδόν κανένας μέσα σε αυτήν την ιστορία μας δεν έχει περάσει καλά και χαρούμενα χωρίς φόβο και λύπη παιδικά χρόνια.

Kim SeokJin
Flashback

"Αγάπη μου, να σου βάλω να φας;"

"Τι ερώτηση είναι αυτη; Δεν ξέρεις ότι δουλεύω τα μεσημέρια μέχρι αργά το βράδυ;;;!!!!" φώναξε στην γυναίκα του ενώ χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι.

Ο μικρός Jin τυναχτηκε καθώς έβλεπε για πρώτη φορά τον πατέρα του να μιλάει με τέτοιον αχάριστο και χωρίς αγάπη και τρυφερότητα τρόπο στην γλυκιά μητέρα του.

Αλλά αργά ή γρήγορα θα το συνήθιζε..

Από εκείνη την ημέρα και κάθε μέρα αυτό γινόταν.

Από τότε που ήταν 6 ετών μέχρι όταν πήγε 18 και θα έφευγε από το σπίτι του έβλεπε συνέχεια αυτή την σκηνή.

Κάτι που δεν τον ευχαριστούσε καθόλου.

Ήθελε τόσο πολύ να δώσει ένα καλό μάθημα στον πατέρα του! Αλλά ποτέ δεν το έκανε...

Είχε καταλάβει γιατί της φερόταν έτσι αφού τον είχε δει να την πέφτει σε μια άλλη γυναίκα + το ότι έβγαινε πιο πολύ μαζί της παρά με την ίδια του την γυναίκα.

Η μάνα του το ήξερε αλλά συνέχιζε να ζει μαζί του γιατί ήλπιζε ότι μπορούσε να αλλάξει αλλά εκείνος έμεινε το ίδιο αναίσθητος...