YATILI OKUL

1. Bölümm Benim hayatıma lanet olsun

'Yeter lan yeter topla eşyalarını bu evde daha fazla kalamayacaksın.' ne demek kalamayacaksın bu evde ne diyo bu adam??
'Nee!!' demekle yetindim ' Seni yatılı okula vericem bundan sonra orada yaşayacaksın. Zaten 18 olmana az kaldı!!'gözlerim dolarken arkamı döndüm ve hızlı adımlarla odama çıktım. Evet iğrenç bir hayatım var. Annem ben küçükken beni terketmiş. Bu adam büyüttü beni. Baba demeye bin şahit ister. Evet ben Su Kartal. 16 yaşındayım. 18 olmama az kaldı. Bıktım artık hergün ağlamaktan üzülmekten. Evde hergün bir dövüş kavga bıktım artık ya bıktım. Sanırım böylesi daha iyi olacak. Belki alışamıyacağım kötüde olsa bir tek ailem babam ama olsun alışmak zorundayım. Beni şu ana kadar kimse anlamadı. Sevgi denen şeyi sadece çocukluğumdan beri bana bakan ev işlerini yapan Meryem teyzem gösterdi. Her zaman anne şefkatiyle yaklaştı bana. Allah ondan razı olsun.

Hüzün dolu geçmişimide anlattığıma göre artık gerçeğe dönelim. Kıyafetlerimi toplamaya başladım. Dolaptan gri büyük bir valiz çıkardım. Ve elime gelen kıyafetleri valize yerleştirdim. Eşya toplama işim bitince üzerimdeki eşofmanı çıkartıp kot bir pantolon giydim. Üzerinede beyaz sade bir t-shirt giydim saçlarımı dağınık bir topuz yaptım üzerime siyah bir hırka alıp, sırt çantamıda alıp aşağı indim. Valizimi merdivenden zorlada olsa indirip salona geçtim. 'Hazırım' dedim soğuk bir sesle. 'İyi' diyip kalktı koltuktan.
Meryem teyzeme baktığımda ağladığını farkettim. Koşarak yanına gidip ona sımsıkı sarıldım. O da aynı şekilde karşılık verdi. Bende ağlamaya başladım. Sonra o elime bişey sıkıştırdı. Elime baktığımda bi miktar para vardı. 'Orada kendine harçlık yaparsın tamam mı güzel meleğim' tam ağzımı açacakken 'Şştt itiraz istemiyorum.' 'Teşekkür ederim herşey için' diyip ona tekrardan kocaman sarıldım. Sonra ayrılıp kapıya doğru yürürken 'Seni oralarda yalnız bırakmayacağım. Sen merak etme seni sık sık ziyarete geleceğim' 'Bekliyicem' diyip gülümsedim o da gülümsedi. Canım yaa. Beyaz converselerimi ayağıma geçirdim. Ve çantamı alıp aşağı indim. Babam valizimi bagaja koyup sürücü koltuğuna geçti. Bende son bir kez eve bakıp Meryem teyzeme sarıldım ve arabaya bindim. Meryem teyzem arkamdan el sallıyordu. Bende el salladım. Beni bir tek o düşünüyordu zaten. İster istemez gözlerim doldu. Burada bisiklet sürerken düşen bacağı kanayınca salya sümük ağlayan küçük bir kız, arkadaşları saçını çekince üzülen küçük bir kız, geceleri annesini özleyince ağlayan küçük bir kız, babası azarlayınca hemen gözleri dolan küçük bir kız ve en önemlisi koca hüzünlü bir 16 senesine veda eden bir kız bırakıyorum. Kolay mıdır sizce? Sağ gözümden bir damla yaş düştü. Sonra sol gözümden. Sonra iki gözümden yaşlar hiç dinmeyecekmiş gibi akmaya başladı. Lanet olsun! Benim hayatıma lanet olsun!!!

Merabaaaa kitap yeni. Peki ilk bölüm güzel miydi??

Sizce Su yeni hayatına alışabilecek mi?? Yorumlarda belirtmeyi unutmayın.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Takipte kalın. Seviliyosunuz:))))))))

'NOT: Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın. Takip edersenizde çok sevinirim;)))))'