piskopat hayat

işime yaramayan kilisenin papazını sikeyim!

Bugun okula başlıyalı 4 gün oldu biliyosunuz salı günü meriçin ismini örenmiştim ve o günden beri çocuk okula gelmiyor tek oda deil gurup üyelerinden hiç biri gelmiyor :/ nasıl bi gurup bu anlamadım zaten hava çok sıcak bide bunun stresini yaşıyorum beni bu piskopat hayatan tek Miley'le Rihanna kurtarıyo ikisninde sesi huzur veriyor ^^ hernese. gine okula geç kaldım ve hiçbir öğrenciyle daha samimi olamadım tek pırıl var oda sürekli ortadan kayboluyor. çok tahaf biyer istanbul anlamadım ne güzel taksim felan varken biz neden bole dağlık biyerdeyiz anlıyamadım oturdumuz semt köy gibi biyer küçücük hemen istanbulun girişi gibi otaban gözüküyor çok huzur verici ama bilmiyorum nese. ben oturdumuz yere kasaba diyim en iyisi :D

-

saatler geçmiyor bu okulda 1 dakıka bile ne kadar uzun geliyor. okadar açım ki kalemimi yicem.. bu arada pırılı bugun bize çardım samimileşiriz diye bakalım artık nasıl olacak :)

sonunda zil çaldı hemen yemekhaneye gidip şişene kadar yemek yemek istiyorum.

yemeğimi aldım gitim masama oturdum tam öküz gibi yemeye başlcaktımki meriç gil geldi yanıma oturdu bi afaladım noluyo diye hem bunlar okulda yoktu ne ara geldiler anlıyamadım ve neden yanıma oturdular? pırılı arıyo gözüm bunlarada bişe diyemiyorum konuşacak bişe yok zaten yemek yiyemiyorum utanıyorum amına kodumun kızları patatesi bile bıçakla bölüyo ben böle aval aval düşünürken sarı saçlı kız elini uzattı;

- devrim deilmi meriç bahsetti senden :)

ne diyo bu kız ya meriç bendenmi bahsetmiş benden niye bahsetsin çocuğu bu 3. görüşüm nese bende kıza elimi uzattım

-'evet, pardon sizin neydi'' dedim

ben nekadar amlamsız cümleler kulanıyorum. kızda farkına vardı

'ben selin,bu tuğba,bu berk,bu asaf, buda meriç zaten biliyosun' dedi.

memnun olduk felan derken pırıl geldi yanımıza ama pırıl geldikten sonra olay biraz tahuflaştı bunlar birbirine sert sert baktılar sonra selin kalktı aya sert bi şekilde nese görüşürüz dedi ve gitti ardından hepsi kalktı gitti bişe anlamadım ben pırıla döndüm

-bunlarla bi sorununmu var senin niye böle yaptılar' dedim

-eve gidince konuşuruz' dedi.

okul bitene kadar eve gitmeyi bekledim zaten yemekte yiyemedim sinirliyiyimde sonunda eve gitme saati geldide yola koyulduk pırıl ağzını bile açmıyo sanki kötü bişe yaptım anlamadımki bunlar ne tuhaflar ya.

eve vardımızda hemen merakımdan mutfa bile girmeden yukarı çıkartım kızı odaya fıcıtım ve anlat bakalım diyerek hemen kendimi yata attım pırıl mal mal bakıyo neye uğradını şaşırmış kız resmen ama merakımdan ölüyorum.

sakince yata oturarak ' bak bunlar senin bildiğin gibi deiler' dedi

'nasıl yani?'

' sana sadece bukadarını diyim hiç biri göründü kadar iyi değiler'

'anlatta bende bileyim'

'anlatamam ailevi sorunlarımız var onlarla beni o yüzden sevmiyolar. ama sana söleyim fazla yüz verme bunlara'

bu kızın ağzındanda laf alınmıyo anam sadece bildiğin gibi değiler diyip duruyo bu benim ne işime yarasın nese konuyu kapattım 1 saat felan ole lak lak konuştuk bu birden apar topar aya kalktı benim gitmem gerek dedi koşarak indi ve gitti.

allahım delirecem bu nasıl kasaba? bu kız ne zaman benim işime yaricak? ben ne zaman buraya alışacam? birisi sorularımı yanıtlasın çok ihtiyacım var hemde çook..