Ik glimlach. 'Dat geloof ik wel'. Ik draai me om en ga op het bankje zitten dat op het balkon staat. Ruben komt naast me zitten. We staren allebij naar de kerktoren die net boven de huizen uitkomt. Ik zucht, en kijk naar beneden. 'Is er iets?' vraagt Ruben. Ik kijk weer naar voren. 'Ik vind het zo jammer dat het bijna weer voorbij is.. Morgen begint mijn normale leven weer.. Weer naar school, leraren die zeiken, ruzie met m'n zusje.' Ruben knikt, maar dan opeens staat hij op. 'Ik weet iets! Binnenkort ga ik naar Canada voor verus, en het zou toch leuk zijn als jij met mij mee gaat naar Canada'. Ik staar verbaast naar Ruben, en begin te lachen. 'Canada? Meen je dat?' Ruben kijkt me serieus aan en zegt : 'Ja, echt ik meen het' 'Wauw. Dat zou echt geweldig zijn, maar hoe krijg jij mij dan mee? In een koffer lijkt me niet zo verstandig.' Ruben begint te lachen. 'Haha, nee dan zeg ik dat je mijn ehmm kookster ofzo bent, en ik weet zeker dat ze dat goed vinden. Ik vind het trouwens ook heel gezellig als je mee gaat.' Stralend kijk ik naar Ruben, maar dat trekt mijn gezicht weer. 'Het zou echt super zijn, maar ik heb school.. En mijn ouders zouden het ook niet goed vinden..' Ruben komt weer naast me zitten, en hij slaat een arm om me heen. 'Ik kan heel goed mensen ompraten, dus het gaat wel lukken. Ik heb er vertrouwen in!' Ik begin weer een beetje te glimlachen en knik. 'Ja oke, we kunnen het altijd proberen. Nooit geschoten is altijd mis.' 'Hebben we een deal?' vraagt Ruben, en hij steekt zijn hand uit. Ik knik en schud zijn hand, ik krijg een glimlach. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. Het is 5 uur. 'Euhh Ruben, ik denk dat ik naar het station moet gaan, want anders mis ik de trein..' Ruben staat op en zegt :'Is goed, aan elke dag komt een eind. Ik loop wel met je mee.' 'Is goed.' en ik sta ook op. Ik pak mijn tas en jas. We lopen richting de deur. Ik stop met lopen en draai me om 'Ruben?' Ruben gaat tegen over me staan 'Jaa, wat js er?' 'Ehm ik wil je gewoon heel erg bedanken. Ook al zijn er veel dingen gebeurt ik heb het echt super leuk gehad'. Ruben glimlacht en geeft me een knuffel. 'Ik heb het ook super gehad, maar hupsakee naar het station anders kom je te laat, en ik wil geen problemen met je ouders.' Zegt Ruben en hij geeft een knipoog.
Hooi daar ben ik weer, heel af en toe schrijf ik wel wat ff :) Maar ik ben een schrijfster van niks. Dusja ik hoop dat het een klein beetje leuk is.
Toedeloee!
