~~~~Beep~~beep~~~~(alarm)
Cana POV
"ARAYYYY!!!!" sigaw ko ng mahulog ako sa pagkakatulog ko, at sapo sapo ko ang ulo ko,,"haah,, its a dream" bulong ko ng maalala ang na pa na ginipan ko na maykasama akong lalaki,, sandali ang lalaking iyon hmmm??? Sino nga ba iyon, kinuha ko ang newspaper na NASA kama ko,"ahhh!!!, siya iyon, si REYNALD HAVIER, ang taong kinababaliwan ng lahat ng kababaihan, at ang President ng pinaka sikat at napaka successful na kompanya na The king Technology...hmmm na ngayon Hindi parin maalis Alis na Rank number One in the whole world industry sa murang edad nakuha niya na ang lahat at mas lalo pang pinalakas ang kompanya niya, sa katayuang ko ito, bakit ko ba siya napanaginipan tapos, tapos may--- ugh never mind, impossible ang mga napanaginipan ko. Hahh" agad akong tumayo para maligo na pero, bakit ang sakit ng buo Kong katawan...hmm dahil yata sa pagkahulog ko..di bale na.
Nang matapos akong maligo at nagbihis pang lakad kailangan ko nang magmadali kaya, Hindi na ako nagalmusal...Ako nga pala si CANA MONTANO 21 years old,isa akong Comics Illustrator, sa katunayan papunta ako ngayon sa company na pinagpapasahan ko ng manuscript ko...nangmakarating na ako sa lugar, maraming tao nagsisitumpukan na malapit sa TV, anong meron? "Oh, ikaw pala, Cana..." Si Jella ang Manager ng company at siya rin ang Script writer ko since una ko pang pasok dito sa company niya, "doon tayo sa opisina ko cana--" " ah, mam Jella, iaabot ko lang po ang manuscript ko ho sa inyo, hindi na po ako magtatagal, natapos kona po iyan" iniabot ko sakaniya ang manuscript, tinignan niya muna iyon bago siya tumango"okay kaso Hindi kaba magkape muna sa opisina ko,kakarating mo lang rin cana" umiling lang ako at ngumiti,
"maraming salamat po mam Jella pero, wag na ho, sige Ali's na po ako..bye" paalam ko sakaniya ngumiti lang ito..nang madaanan ko ang isang coffee shop bumili na rin ako ng kape ang aga pa kaya, naglibot-libot pa ako sa city's, at nakatingala sa isang malaking screen TV,maraming babae ang nagsisitumpukan sa harap ng screen, maliban sa akin tahimik lang ako nakamasid sa malayo...kasalukuyang may nag interview Kay R.H, stand for Reynald Havier,,ang lahat ng NASA harapan kinikilig, di ko naman masisi eh , ang lakas ng karisma ng lalaki kahit na sa TV lang ito, hinigop ko ang kape ng magtama ang tingin ko sa mga mata ni R.H na parang nakita rin niya ako,,, Napa atras ako sa takot, pero bakit?? Biglang may kung anong image akong nakita sa isip ko na nagtatalik kami, naramdaman ko ang pagtaas ng dugo ko papuntang pisngi ko, bakit???, "uhg... Its just a dream..no nightmare kamo" bulong ko sa sarili..totoo naman panaginip lang iyon..."huh" buntong hininga ko..nang mag vibrate ang phone ko na hawak hawak ko, agad ko iyon sinagot ng di tinitignan kung sino ang tumatawag "hello" sagot ko.
"pwede ba tayo magkita nasa, City mall ako ngayon pumunta Ka" binabaan na ako ng tawag bago ko pa nasagot siya kilala ko ang Bose's,alam ko siya ang tumawag..."hah, ano na naman ang kailangan niya" sabi ng isip ko, di bale na. Nagpara agad ako ng taxi,"manong sa city mall ho" tumango lang si manong at pinatakbo na ang kotse..
"Hi sis, dito tayo." Step sister ko ang tumawag sa akin, siya si ENA, agad akong umupo sa harap niya, NASA private room restaurant kami, dahil isa siyang sikat na actress, kaya Ganon nalang ang bagiging pribado niya. Kaso sa kabila ng napakaganda,mahinhin at talentada niya. May nakatagong pangit na ugali," bakit mo ako pinapunta dito?" Tanong ko kaagad, she just give me an evil smile that I hate so much. Tatayo na sana ako para umalis na dito,"sis, ano kaba, di kana nga nagpapakita sa bahay, sinusungitan mo pa ako, ako na nga itong nagmamalasakit sayo..."napatitig ako sa kaniya, at nilagyan niya ng cake ang Plato ko, "direct to the point Ena ayaw ko ng magtagal dito" pagkasabi ko non, tumikhim siya muna bago nagsalita"ahm, cana okay lang na wag kang magpakita sa bahay o umuwi roon, dahil your not welcome sa bahay na iyon,pero welcome Ka parin pagdating sa marriage ko,,,"may envelope siyang binigay sa akin, at pinagpatuloy ang sasabihin"at dapat present Ka sa marriage ceremony or else my fiancée will hate you so much than he hate you this present.. Okay.sis" at nagpakita ng smile sa mukha na parang nakakaawa ako at nagbibigay sa akin ng sakit ang ngiting yon.. " cana have a nice day, bye" umalis na siya, bakit sa lahat ng tao ang fiancee niya ay ang taong minahal ko since birth, ganon ba kalupit ang mundo para bagsakan ako ng ganito!....
Oo tama kayo mahal ko ang fiancee niya si Ayron, ang taong inalagaan ko mula ng ilipat siya ng magulang niya sa bahay ng papa at step mother ko, noong panahon na iyon ay mayproblema siya sa sarili, Hindi sya makakita, bulag siya non, ako lang ang taong nagpahalaga sakaniya at Hindi Hindi ko makakalimutan ang mga pangakong binitawan niya, na paglaki niya ay pakakasalan niya ako ,naging malapit kami sa isat isa, ngunit ng operahan na siya, masaya ako sa kaniya na ma operahan siya at makakakita na.
Sa kabila non ay kalungkutan run, ako ang taong NASA tabi niya ng nagising siya, ngunit di na niya ako maalala dahil nagkaamnesia siya at ng makita niya si Ena para akong mabibiyak ng sabihin niya sa step sister ko na gusto niyang mang-ligaw Kay Ena, umiiyak ako lagi sa kuwarto ko, at lagi rin ako nagpapansin Kay Ayron, but he always pushing me away and cursing on my back, how I become his friends or more than it is, he can't eventually watch me because he feel like vomiting, that's rude right. From that day he hated me so much and keep saying his love will always for Ena and no one else. Ang lahat ng pianagsamahan namin bilang matalikna kaibigan na wala lang ng parang bula kasama sa pagkawala ng alaala niya, At soon nag Simula ang pagiging Independent ko, umalis ako sa bahay dahil maliban sa ayaw Kong nakita sina Ena At Ayron, sawa na ako sa masamang pagtrato sa akin ng step mother ko at my Biological Father that keep blaming me for his first wife died, my only mother. Ang INA ko lang ang nagparamdam ng pagmamahal sa akin noon, ngunit namatay siya because of heart failure, baka nga ako talaga ang malas sa bahay na iyon kaya dinistansya ko ang sarili sa kanila. Makauwi na nga lang....
MAGPAPATULOY...
HOPE YOU GUYs LIKE IT😊
