"ภามๆ มาเร็ว" เด็กผู้ชายคนนึงวิ่งมาอย่างรวดเร็วอย่างลุกลี้ลุกลนมาหาเพื่อนของเขาที่กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้าม.4
"เดี๋ยวๆ มีอะไรนัด"
"จะมีอะไรอีกละ ถ้าไอ้ภีมมันไม่ไปหาเรื่องพี่ม.5" ยังไม่ทันอธิบายอะไร ภามก็รีบทิ้งหนังสือแล้ววิ่งไปที่ห้องเรียนม.5ทันที
------------------------------------------
"เป็นรุ่นพี่ซะเปล่า มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ"
"กูทำเหี้ยไร กูก็อยู่ของกูดีๆมีแต่มึงนั้นแหละที่เข้ามาหาเรื่องกู"
"มึงจะไม่ทำได้ยังไง มึงไปทำเหี้ยกับน้องกูไง อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงไปจับตูดไอ้ภามมัน เห็นว่ามันไม่สู้คนมึงคิดจะทำอะไรกับน้องกูก็ได้หรอ" พูดไปก็กระโจนตัวเข้าไป แต่ยังดีที่มีเพื่อนและรุ่นพี่คนอื่นๆห้ามไว้ ไม่อย่างนั้นคงมีการนองเลือดกันเกิดขึ้นแน่ๆ
"อ่อ ไอ้ภาม กูนึกออกล้ว คนที่หน้าตาเห่ยๆเหมือนมึงแต่น่าแกล้งน่า..." " ไอ้เหี้ยยย น่าอะไรมึงพูดมาดีๆ ไอ้เต้มึงอย่าห้ามกู" สิบคนรั้งก็เอาไม่อยู่เพราะตอนนี้มันถึงจุดเดือดของภีมแล้ว
"ภีม หยุด" ก็ยังไม่ฟัง
"ภีม ภามบอกให้หยุด ไม่งั้นภามจะบอกคุณแม่ว่าให้เราสองคนสอบเข้าม.4 คนละโรงเรียน" เหมือนกับสวิตซ์ที่สั่งปิดได้ เพราะการกระทำทุกอย่างหยุดลง แต่มัดของรุ่นพี่มันหยุดไม่ทัน เลยปะทะเข้ากับใบหน้าของภีมเต็มๆจนล้มลงไป
"เป็นไงบ้างภีม" น้องชายถามด้วยความเป็นห่วง เพราะหมัดของรุ่นพี่มันคงแรงมากพอที่จะทำให้มีเลือดไหลจากมุมปากในตอนนี้