MISS KIM

CHAPTER 14

"Please Ali- do it for me, para sa kapatid mo. She's suffering, let her live with Louise. Let her spend her remaining days with Louise."

Why do I need to give up what's mine for someone else's happiness?

"Dad you're asking for too much." Halos hindi ko na marinig yung sinabi ko dahil sa iyak na kanina ko pa pinipigil.

"Naiintindihan mo naman yung sitwasyon diba? Ipagdadamot mo pa ba sa kapatid yon?"

"Dad pero-"

"Think about it Nathalie, you have a lifetime to spend pero yung kapatid mo ilang years lang or months nalang. Huwag kang maging selfish." sabi ni Dad at tumalikod na.

I'm devastated. So that is why Steph left for abroad, nagpagamot siya at hindi niya sinabi yon kay Louise. Kaya siya bumalik ngayon dahil sabi ng Doctor konti nalang yung chance to survive, na much better if she'll spend her remaining months with her family. Yung normal na buhay. I feel sorry dahil sobrang bata pa ni Steph, imagine a 20 year old lady who's suffering from Leukemia.

Siguro kaya pinili niyang iwan si Louise at hindi nalang sabihin dahil wala naman kasiguraduhan yung buhay niya. Na sooner or later maghihiwalay din naman sila, iniisip niya na mawawala din naman siya.

"Bakit ganito kahirap." Napabuntong hininga ako. Selfish ba ako kung ipagdamot ko si Louise?

***
"Baby are we good? Okay ka lang ba?" tanong mo. Sinundo mo ako sa trabaho after ng class mo at nagdinner tayo.

"Yeah.. We're good." sabi ko nalang. I'm still thinking about Steph, her condition at yung hinihingi nila sa akin.

"Sabi mo yan ha?" sabi mo at kumindat. I watch you eating your favorite chocolate cake. God knows how I love you so much.

"Kanina ka pa nakatitig dyan Miss, crush mo ako no?" pabirong sabi mo.

"Yes, I am inlove with you." seryosong sabi ko. Inabot mo ang kamay ko at hinalikan ito.

"Seryoso mo naman masyado, ano pong iniisip ng baby ko?"

"Wala baby, I'm just tired."

"Hmmm, massage kita gusto mo?" sabi mo sabay taas ng kilay.

"Yung massage na alam mo hindi nakakarelax, nakakapagod yon lalo kaya tigilan mo."

"Masarap naman." mayabang na sabi mo.
"Ang yabang mo weak ka naman."

Nanlaki ang mata mo at napalingon ka sa paligid. "Baka may makarinig sayo akalain nila weak talaga ko. Hinaan mo boses mo baby."

"Bottom." pang-aasar ko.
"Shhhhhhhhh." sabi mo sabay takip sa dalawang tenga mo saka pumikit. Ang cute.

"Ikaw yung Prof na nangbabagsak ng estudyante pero baby na baby pagdating sa akin, ano kaya yon."

"I'm a baby." sabi mo at nag pout.
"Yes, you are my baby- bottom."

Hindi ka na kumibo at inirapan nalang ako. I live for this conversations eh, yung chill lang. Ikaw at Ako- araw araw kong ipagpapasalamat na binigay ka Niya sa akin.

***
"Thank you anak. Salamat."
"Just don't tell Louise kung saan ako nagpunta, don't say anything."

"Do you really have to do this? I mean you can at least talk to her before leaving."

"No Dad, I can't. Baka hindi ko lang lalo mapakawalan."

"Mag-iingat ka palagi, sobrang proud ako sayo 'nak. Pasensya ka na."

"It's okay Dad, kayo din nina Mom."

That's the last convo I had with my Dad aside from "kumusta ka na." "Kailan ka uuwi." messages that I left on read tho chinecheck ko naman sila from time to time.