Çığlıklar durmuyordu.
Hiçbiri susmuyordu.
Fısıltılar duyuyordum çığlıklar arasından.
Ölmem gerektiğini söylüyorlardı.
Gideceğim yerin cehennem olduğunu söylüyorlardı.
İblis kahkaha attıkça çığlıklar artıyor ve benim yerde deli gibi ileri geri sallanmama neden oluyordu.
Karanlık odanın en köşesinde oturmuştum.
Ellerim kulaklarımdaydı.
Onları duymamak için kulaklarımı kapatıyordum.
Boşunaydı.
Zihnimde olan herşey bana göre bir işkence gibiydi.
Kendi kendime konuşuyordum.
Sus.
Hayır.
Ben kötü biri değilim.
Ben onu üzmedim.
Susun.
Lütfen beni yalnız bırakın.
Beni dinlemedi.
Duyuyordum.
Kapımın deli gibi çaldığını duyuyordum.
Beni kurtarmak istiyorlardı.
Kıpırdayamıyordum.
Dişarda ki arkadaşlarım beni kurtarmak istiyordu.
Yardım edin.
Beni kurtarın.
Olmadı.
Yapamadılar.
Benim yetişemediğim gibi onlarda yetişemedi.
Sağır oluyordum, duyamıyorum hiçbirşey.
Gözüm kayıyor, Etraf kararıyordu.
Ve zifiri karanlığa mahkum olan ben.
Ve ben sadece bir şey gördüm.Sevgilimin kanlı bedenini.
Yine
Ama
Yine
Sad
Bir
An
:D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Freak\Yoonkook°
Short StoryLütfen, sadece seni istiyorum. Sadece seni görmek ve o sımsıcak ellerini tutmak istiyorum.