"Abim mi kaza yapmış nasıl nerde yaaa"
"Sakin ol Gece ve Nil ablada yanındaymış"
"Nasıl sakin olabilirim Melek nasıl benim abim kaza geçirmiş ona bişey olursa ben yaşayamam"
"Biliyorum kanka neyse sen hastaneye git istersen"
"Tamam görüşürüz"
"Görüşürüz"
Abim olmadan ben yaşayamazdım o bana hem anne hem baba oldu onsuz hiç bir şeyim ben..
Hemen üstümü değiştirip evden çıktım. Birden aklıma Nil abla'nın da kaza yaptığı geldi hemen Asaf'ı arayacaktım ama o benden önce davranmıştı.
"Aloo Gece nerdesin"
"Dışardayım"
"Nereye gidiyorsun?"
"Hastaneye gidiyorum olanları bilmiyormusun?"
"Hayır ne oldu birine bişey mi oldu he?"
Bilmiyodu kazadan haberi yokmuş...
"A-abimle ablan kaza yapmışlar"
"Ne ne diyosun sen Gece eminmisin onlar olamaz!"
"Melek söyledi bende hastenaye gidiyorum şimdi"
"Tamam nerdesin şuan beraber gidelim"
"Bizim ordaki duraktayım hadi gel görüşürüz ve sakin ol"
"Tamam"
Onun için çok tedirgindi inşallah gelirken bir kaza yapmazdı.
🍁
10 15 dk sonra Asaf gelmişti.
-"Asaf iyi misin?"
-"Asıl sen iyimisn çok mu ağladın sen?"
-"y-yo nerden çıkardın?"
-"Eminmisin Gece?"
-"Evet eminim hadi gidelim biyanönce hadi hadi."
-"tamam sinirlenme hemen kızım "
Arabaya binmiştik. Asaf çok sakindi şaşırmıştım
B
u işte biriş vardı neden bu kadar sakindi ki ablası kaza yapmıştı
-"neden bu kadar sakinsin Asaf?"
-"Ne"
"-Diyorum ki ablan kaza geçirdi ve sen çok sakinsin neden "
-"Çünkü s-sen varsın yanımda" ne demişti o amannn neyse boşver.
🌿
Hastaneye varmıştık hemen abimlerin olduğu yere gittik. Abim ve Nil abla ameliyatdaydı durumları çok kritikmiş bian ağlama isteği geldi yere oturup ağlamaya başlamıştım götüm donuyodu ama olsun ben abimsiz duramam.
-"Gece noldu neden ağlıyorsun?"
-"neden mi ağlıyorum benim canım orda yatıyo bende burda ağlamıyım mı he sen neden bu kadar sakinsin böyle sakin olmanın nedeni ne he ne!"
-"bilmiyorum"
Asaf herşeyi içene atıyordu ama herşeyi birazdaha sıksam patlayacaktı ama çok üstüne gitmek istemiyorum.
2 saat geçmişti sonunda ameliyattan çıkmışlardı durumları iyiydi çok sevinmiştim ama hâlâ içimde bir his vardı kötü bir his...
Asaf'ın yanına oturmuştum kafamı omuzuna yasladım ve gözümü kapattım şaşırmıştı anlamıştım ama buna ihtiyacım vardı.
"- Gece iyisin değil mi?"
"- İyiyim neden sordun"
"- şuan kafanı omzuma koyuyorsun farkındasın dimi?"
Hızlı birşekilde kafamı çektim.
"- İstemiyorsan koymam yaa"
Kafamı eliyle omzuna koydu ve saçlarımı okşamaya başlamıştı.
Doktor
"- Abiniz ve ablanız uyandılar"
"-görebilir miyiz?" Diye sordum"maalesef biraz daha beklemeniz gerekiyor ama endişelenecek birşey yok siz isterseniz evinize gidin buralarda kalmayın çünkü en geç yarın görebilirsiniz."
Tam hayır diyeceken Asaf başıyla onaylamıştı.
"- ben gitmek istemiyorum ama "
"- ama ben istiyorum"
Of laya puf laya hastaneden çıktım hava çok kararmıştı. Asaf'ın arabasına binip eve gitmiştik bizim eve hemde ikimiz...
