lost in THE GAME

4 kwijt

Vivian                                                                           

Het is nu ongeveer vijf dagen geleden dat Lucy uit het raam is gesprongen.

"Ze is weg, of dood." ik ga weer op de bank zitten. "niemand kan zolang zonder eten of drinken." Percy komt binnen gelopen en gaat naast mij zitten, "kom op meid, laat haar toch met rust. Nu ze weg is kan ze het spel toch niet spelen, dat is toch wat je wilt, dat ze dat spel niet meer speelt."

Tuurlijk wil ik dat ze van het spel afblijft, maar niet zo Percy, ik wilde haar niet kwetsen.

Ik stond gewoon rustig met haar te praten, maar dan kom JIJ je er weer me bemoeien, het is allemaal JOU schuld Percy!" Opeens voel ik alleen maar afschuw voor mijn broer.

Ik moet mijn best doen om mijn broer niet volledig in elkaar te meppen.

Dus sta ik op en loop onbewust naar mijn kamer, ik kijk naar de doos en zie het kaartje liggen wat ik toen niet had durven lezen. Omdat ik denk dat het toch niet erger kan open ik het kaartje en begin te lezen.

Hoi Vivian,

Ik heb je lang niet meer gesproken, dus daarom geef ik dit kaartje.                                                                Ik hoop dat het goed met je gaat, met mij tenminste wel.                                                                                Ik ben nu beland in Canada, en ga volgende week verder reizen.                                                    Daarom stuur ik nu snel dit kaartje.                                                                                                                             Als je het hebt gekregen, en je hebt het gelezen.                                                                                                 Stuur dan alsjeblieft een kaartje terug.                                                                                                                     Ik wil weten hoe het gaat.                                                                                                                                              Ook met het gebeuren van wolf.                                                                                                                                  Ik vindt het jammer dat ik je niet kan steunen, in deze moeilijke tijden.                                                Maar ik hoop dat ik je snel weer spreek

De groeten,

Maarten.

Ps. Doe ook de groeten van mij aan Lucy, ze is vast heel groot geworden! 

"Van wie is dat?" vraagt Percy. "Dat is jouw zaak niet, en nou mijn kamer uit!" Schreeuw ik nog steeds boos. Ik had een kaartje van iedereen verwacht behalve van Maarten.

Ik bedenk me waarom ik naar boven ben gegaan, en ga verder met het pakken van mijn spullen.

Het kaartje doe ik in mijn zak. Als ik mijn spullen heb gepakt loop ik naar de trap en komt langs de kamer waar Lucy ooit sliep en mep met mijn vuist op de deur. Daarna ren ik de trap af, zo de deur uit, en de auto in. Geen idee hebbend waar ik heen ga, rij ik de snelweg op, onbewust, terug naar Utrecht.

Ik ben bijna in Utrecht, alleen nog een afslag en dan is het nog een klein kwartiertje rijden.

Ik ben net bij de afslag als het begint te regenen, en niet zo'n klein beetje ook.

De weg is nu heel glad en ik zie niks meer, als ik de ruitenwissers aan zet, zie ik een konijn op de weg. Ik probeert hem te ontwijken, maar dat lukt niet zonder slag of stoot.

Ik botst tegen een boom aan, en kom in buiten bewustzijn.

Ik kom weer bij als een grote lamp op mijn gericht staat, ik wil overeind komen maar word lomp weer naar beneden gedrukt. Ik blijft proberen, maar steeds met resultaat.

Langzaam begint het tot me door te dringen dat ik rij, ik snapt er allemaal niks meer van.

'Hoe kan ik rijden als ik lig' spookt het steeds door mijn hoofd. Als ik er klaar mee ben schreeuw ik half huilend: "LAAT ME LOS!!!" Zo hard dat de ambulance broeder mij ook echt loslaat, ik schiet omhoog maar laat me meteen weer vallen, want ik voel een stekende pijn in mijn hoofd.

Nu ik weer lig kijk ik om me heen en besef eindelijk waar ik ben: In een ambulance. Wat is er gebeurt?