Cia's pov
Ako nga pala si Cialin G. Mandiv. I'm 16 yrs. old and currently studying here in Makati City. My parents both die in a car accident 2 years ago kaya mag-isa na lang ako, only child din ako kaya solo lang ako sa bahay. Mabuti na nga lang at may sarili kaming bahay dito sa Makati so nabawas-bawasan yung gastos ko dito. Pinapaaral lang ako ng tita ko pero may naipong pera naman yung parents ko na sapat na sa panggastos ko pangaraw-araw. Buti nga at kasama ko si Gelly sa bahay namin, aso ko siya. Niregalo siya sakin nina mama noong 10th birthday ko kaya hindi ako masyadong nabobored dito sa bahay. Mahirap mawalan ng parents especially kung wala kang kapatid. By the way, my mother has a delicate pregnancy, sabi daw ng doctor di na daw pwedeng mag anak si mama dahil delikado na raw yung kalagayan niya pag nagbuntis pa siya. She has an ovarian cancer at kumalat na ito sa buong ovary niya kaya only child lang ako. While my father, he used to worked in the government council when he was still here kaya may nakukuha parin akong income sa account niya because of that. By the way, I'm an ordinary school girl but wala akong kaibigan. Ayaw kong magkaron ng kaibigan kasi mga plastic sila, okay nang maging loner kesa maging center of attraction. Sa school kasi namin puro mga spoiled brats ang nag-aaral kaya wala ka talagang magiging kaibigan pag di ka isa sa kanila. So, I have to pack my things for tomorrow, first day of school kasi bukas, kailangan ko pang mamimili ng gamit ko ao see yah!

YOU ARE READING
Sampayan
HorrorPaano kung nagiisa ka na lang sa buhay pati sa bahay? Kakayanin mo kaya kung ang stalker mo ay kinakatakunan mo na? Ano pa kaya kung may kakaiba sa sarili mong bahay? Kakayanin mo ba?