Adım ayaz 14 yaşındayım babam inşaat işçisi ben çok küçükken annem vefat etmiş her hafta sonu mezarına gider ziyaret ederim, mezarını sularım bir kere bile anne diyemediğime.
Bir pazartesi günü babam erkenden kalkıp işe gitmiş ben ise daha yeni uyandım. kahvaltı yapıp okula gidecektim. Maddi durumumuz o kadarda iyi değildi dolopta 4 dilim peynir birazda reçel var, fazla zamanım yoktu çabucak yiyip okulun yolunu tuttum. Ders başlamıştı ama benim için daha başlamamıştı okuldan nefret ederdim hep uzaklara gitmek isterdim. Kimsemiz yoktu bir babam birde ben hep hayal ederdim buralardan gidip başka diyarlarda zengin olduğumu gücün bende olduğunu, yine birgün dalmışım.
"Ayaz"
"Ayaz"
sonunda uyanmıştım öğretmenin yüzüne aptalca bir ifadeyle bakıyordum kızmıştı sanırım belkide ceza verecekti hiç bir şey söylemedi nedenini bilmiyorum ama kızmış olması gerekiyordu. Okul bitmişti çıkışta bazı çocukları anneleri gelip alıyor ben ise tek başıma evin yolunu tutmuştum ağlamamaya çalışırdım özlerdim annemi çok, çok özlerdim yanımda olsa doya doya sarılırdım ona. Eve geldiğimde ;
"Baba"
"Evet oğlum ne oldu" ?
"Ben acıktım baba ne yiyeceğiz" ?
"Dolaptakilerle idare et oğlum yakında alırım bişeyler"
Anlaşılmıştı o gece yine aç uyuyacaktım. Ödevlerimin olduğunun farkındaydım ama yapmak istemiyordum, öğretmen kızacak bana bunu da biliyorum ama umrumda değil lanet olsun hiç birşey umrumda değil bıktım bu hayattan herşeyden insanlardan uyumalıydım çünkü içimde ki acıyı birtek uyumak dindiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖYLÜ
Teen FictionBir çocuk var uzaklara gitmek isteyen en güçlü olmak isteyen en iyi olmak isteyen önünde bazı engeller var aşabilecek mi bu engelleri hayatında neler değişecek? Kimler gidecek ? Kimler gelecek ? Kimleri kaybedecek ? Aşık olacak mı ? Olursa sevdiği...
