Erika'nın Anlatımından : Sabah bazı sesler duydum -bu kim? -biri -ama kim , bana benziyor. -evet,sana benziyor. -ablam olsun muu? - .... Benden bahseden sesler vardı , uyuyor gibi görünsemse bilincim açıktı . Başım ağrıyor ve dönüyordu . Yavaş yavaş ağrının geçtiğini farkedince gözlerimi araladım , kalkmaya çalıştım ve gözlerimi açınca gözüme çarpan ilk şey beni vuran çocuk olmuştu , artık göz bandı takmiyordu . - iyi misin? Dedi - sence , ya sen akıl hastası mısın , birini vurup sonra iyi misin demek nedir ya , hani iyiyim desem bidaha mı vurcan !! Kelimeleri ağzımdan dökülürken birden bir kız çocuğunun sesi konuşmamı böldü , ağlıyordu . Birden sustum. Onu korkutmuş olmalıydım . Sonra beni vuran çocuğun ağlayan çocuğa - tamam, sakin sakin . Dediğini duydum .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İsteyerek mi istemeyerek mi hatırlamıyorum ama özür diledigimi hatırlıyorum benim ayaga kalktığını görünce kız biraz sakinlesmeye başlamıştı . Sonra benim yanıma yaklaşıp : - m-merhaba benim adım Belle . Dedi - tanıştığıma memnun oldum Belle Ve birden ikimizin dikkatini - hadi hazırlanın dışarı çıkıyoruz . Diyen bir ses çekti . Hala ismini bile bilmediğim çocuk beni evine getirmiş birde hadi dışarı çıkıyoruz diyordu . Ona döndüm ve : - Olmaz , ben eve gitmeliyim daha evimin yolunu bile bilmiyorum . Dedim ve bu cümleyle birlikte basım biraz dönmeye başladı sonra düzeldi : Çocuğun tekrardan "hadi gidiyoruz" demesiyle istemsizce ilerlemeye başladim : - ama nasıl? Yürümek istemiyordum ama kendime engel olamiyordum : - artik benim kuklamsın , sana istediğimi yaptirabilirim . Dedi çocuk (ismini bilmediğim için ona böyle hitap ediyorum ) sonra birden ağzımdan çıkan kelimelere kendim bile inanamıyorum : Tamam beni kuklan yapmana gerek yok kendim gelicem . O an çocuk ve Belle bana uzaylı gormus masum köylü gibi baktılar . "Tabi bir şartım var " dememle kendilerine geldiler : -Neymis o şartın . Dedi çocuk . Bende : -tamam gelicem , ama önce kimsin sen , ben neden burdayım , nasıl buraya geldim , biz neredeyiz ... Derken sözüm bölündü kapıya doğru giderken içeri yöneldik salon olarak tahmin ettiğim yere geldik . Karşıma geçti : - öncelikle adım Alan ve sende artık benim kuklamsın seni vurduktan sonra kuklam yaptım böylece yaşıyorsun . Dedi , o an lafa atladım : - ya kaçarsam? Güldü ve : - nerede olduğumuzu sormustun ya İstanbul'dayız . Dedi Şaşırmıştım ve bir şok geçiriyordum : -Ama nasıl ailem? Arkadaslarim? Diyerek ayağa fırladım Oysa sakin bir şekilde beni sakinleştirmeye çalışarak : -merak etme ailene başka bir okula yatılı olarak gitmen gerektiğini söyledik . Arkadaşlarin hakkın da aynı şeyleri soyledik ama onlar çoktan yerleştiler şimdi sıra sende . Dedi . Söyledikleri çok kafa karıştırıcıydi ama biraz olsun rahatlamıştım . Sonra düşüncelerimi bölerek : -sorularin bittiyse gidebilir miyiz artik . Dedi alaycı bir şekilde bende olur anlaminda başımı salladım . O an basım biraz döndü ama artık istediğimi yapabiliyordum. Bunun farkına vardıktan sonra birden Alan'in yanağındaki işaret dikkatimi çekti ve yavaş yavaş kayboldu : - o işarette neydi .dedi -hangisi? Dedi ama sonra ben söylemeden anladı ve - o kukla işaretidir . Ne zaman birini kuklam yapsam hem onda hemde bende daha demin gördüğün isaret çıkar sonra ben kuklam olmaktan cikartirsam işaret yok olur . Biraz anlamaya başlamıştım ama aklımda daha çok soru vardı evden çıkarken gözüm Belle'ye kaydı , çok tatlı bir kızdı acaba oda mı benim gibi kuklaydi diye düşünürken yanlışlıkla ağzımdan : -Belle'da mı kukla?? diye bir cümle çıktı . Ama sakince " hayır " cevabını aldım . Arabaya bindik , aklımdaki sorularin sınırı yoktu .NASIL BİR DURUMA DÜŞTÜM BEN BÖYLE . diye düşündüm Sessizce . Bu sorularıma bir şekilde cevap almaliydim ama bu günlük bu kadar kafa karışıklığı yeter diye düşündüm . Tam düşünceler alemine dalmisken arabanın durması ile kendime geldim . İşte burdaydik okulumuzda hızlıca kayidimizi yaptırdik , daha ilk günden bana bir oda verdiler . Ve tabi bir oda arkadaşı ...
