Nandito nako ngayon sa harap ng gate. Okay buksan ko na to! Alangan namang titigan ko lang to -,-
123456789 Knock. Knock...
Si LJ ang nagbukas ng pintuan, si LJ pamangkin kong maldita. Haha :-D
Pagpasok ko. Nakita ko si Ate, nakaupo lang. Badtrip talaga yung muka nya -,- Naupo muna ko. Nakita ni LJ yung suot ko na loomband.
(Ang laki kasi nun, hindi kasya sa bulsa ko kaya hindi ko na naitago. Tanda nyo pa ba. Yun yung binigay sakin ni Chris)
"Wooooww Tita, ang ganda naman nyan. Patingin nga" Sabi ni lj.
Nakita din ni Ate.
"Bat nasayo yan? Pano mo nakuha yan?" Pagalit nyang tnong.
Flashback ulet tayo.
Nung magkachat na kami palagi ni Chris, e yun nga ginagawa na nya yung loomband tapos sinend nya saken yung picture, agad ko namang iniupload sa fb yon kaya nakita yun ni Ate at tinanong ako kung sinong gumawa. At sinabi ko sa kanya na si Chris nga, taga @*/-& Sports, Tinanong nya ako kung pano kmi nagkakilala at ang sabi ko e sa facebook nga, nimsg nya ako kako.
End of flashbackkk.
Nung tinanong ako ni ate. Sinabi ko na.
"Nakita ko siya kanina sa bayan Ate" -,-
Nung mga oras na yon, ang alam padin talaga ni Ate na nakasama ko kanina e si Jen.
Maya maya kinausap na nya ko. Magkatabi kami sa sofa.
"Bakit ba hindi ka nagtetext kanina? Nakakainis ka! Tx ako ng tx sayo. Hindi kpa naman masyadong sanay dito. Hindi ko alam kung may nanyare na ba sayo o ano!, napakatigas talaga nyang tuktok mo!!!" sabi ni Ate, mahina lang ang boses nya pero f n f ko yung inis nya. -,-
"Sorry na ate." Hindi ko alam pero eto lang talaga ang nasabi ko sa kanya.
"Tapos ngayon sabi mo na nakita mo sa bayan yang nagbigay nang loomband nayan! Nakikipagkita ka sa taong hindi mo pa naman kilala. Nakikipagkita ka sa lalaki diba may boyfriend ka! Umayos ka nga. (umiiyak na siya) Alam mong ako ang malalagot pag may nangyare sayo! Andito ka saken kaya magtino ka! Umayos ka! Dahil dyan sa ginawa mong yan hindi ka na dito mag-aaral! Dun ka sa Quezon! Yan ang sabi ni ate.
Grabe! Yung luha ko papatak na din pero ayokong umiyak. Ayoko talaga. Ayokong umiyak sa harap niya. Ang bigat na nang nararamdan ko nung mga oras na yon lalo na nang sinabi nyang hindi na ako dito mag-aaral :'( Ayoko naman kase sa Quezon e, pero no choice neeeee! :-/
Alam kong mali pero sumagot padin ako.
"Ate alam kong mali ako, sorry! Sorry talga. Wag ka namang umiyak :'( Saka ate wala akong boyfriend. Matagal na kaming wala." sagot ko.
"Ewan ko sayo." umakyat na sya sa kwarto at umiiyak padin.
Pagkatapos nun, naligo lang ako at pumunta na sa kwarto ko. Hindi nako kumaen. Habang nakahiga ako. King*na naman! Ayaw tumigil ng luha ng mata ko! Ang sakit na. Pakiramdam ko mugto na. 3am na hindi padin ako nakakatulog. Naiisip ko siya. Basta! Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Alam kong hindi pa yon ang ending dahil may posibilidad pa na malaman ni Ate na hindi talaga si Jen ang kasama ko at sa halip ay si Chris. Hanggang sa...... Hindi ko na namalayang pumikit na pala ang mga mata ko. Nakatulog ako ng saglit.
Nung umaga.
Kami na lang ni Ate ang tao dito sa bahay saka yung Baby. Si LJ nasa school na. Sh*t ang awkward -,- Simula umaga hanggang matapos ang araw hindi kami nag-uusap. Hindi kami sabay kumaen. Hayy! Nung gabi nasa kwarto na siya. Pumasok ako. Kinausap ko siya.
"Ate sorry na talaga. Sorry" Sabi ko.
Hindi sya nagsasalita. Inulit ulit ko lang yung sorry ko at....
"Umayos ka kasi, antigas kasi nyang ulo mo e" yan lang ang sagot nya.
Hindi na ko nagsalita at lumabas nako ng kwarto niya. Pumunta nako sa kwarto ko. Bigla bigla nalang talagang papatak yung luha ko. Hindi naman ako iyakin e! Bato nga ang tawag saken nung HS pa ako. Kapag may sharing kami, yung mga kaklase ko, humahagulgol na. Ako wala lang. Tawa pako ng tawa. Tinatawanan ko sila kase iyak ng iyak. Sarap iuntog. Jk. Pero yun nga, hindi ko alam pero iyak padin ako ng iyak ng gabing yon.
Eto na kinabukasan. Sh*t. Worst to! -,-
Kinabukasan ng gabi.... Nag-open ako ng facebook.
*asdfghjkl.... Nagmsg yung isa kong Ate.
"Joy alam ko na ang lahat, hindi yung Jen ang kasama mo. May nagsabi saken na taga@*/%& sports na galing daw dun si Chris, so by that it means kayo ang magkasama. Nagsinungaling ka Joy kaya hindi mo masisisi si Ate na magalit sayo. Saka bakit ka pumayag na makipagkita dun, hindi mo pa naman sya kilala. Hindi porket mabait sya sayo sa facebook ay talagang mabait na sya. Wag kang padala sa bola nun, jusme Joy bata ka pa. Ienjoy mo lang kung ano ka ngayon. Wag mokong gayahin kase diba alam mo naman ako nagagawa ko kung anong gusto ko, kase matanda nako. Ikaw bata ka pa. Madami kapang pwedeng gawin. Kinausap ko na din si Chris at umamin na sya sakin. Sabihin mo saken pag hindi kapa nya tinigilan at ako ang bahala lalalalalala...... Basta madami pa syang sinabi -,-Lalong akong napaiyak dito sa sinabi niya :'( Dikit kame neto ni Ate e. Sinasabi nya saken yung mga problema nya,yung secrets nya. Basta! Kaya lalo akong naiyak nung sinabi nya yon.
" Ate sorry :'( Ayoko namang magsinungaling e. Kaya nga baka hindi kayo pumayag pag sinabi ko kaya hindi ko na lang sinabi yung totoo. Ate sorry, alam kong ako ang mali. Sorry! Sorry! :'( sagot ko kay ate.
Okay lang saken. Basta wag mo na lang ulitin ha. Humingi ka nang sorry kay Ate. Lalamig din yan. Kaya mo yan! Kasama yan sa paglaki! Sagot ni Ate.
Iyak padin ako ng iyak. Ayokong maniwala kay Ate tungkol sa mga sinasabe nya tungkol kay chris. Hinayaan ko na lang basta ayokong maniwala!
Noong gabi din na yon ay nalaman na ni Ate ang totoo. Ang totoo na hindi si Jen ang kasama ko. Hindi kami nag-usap ni Ate ng personal. Nag-msg sya saken sa Facebook.
(Magkasama po kami sa bahay, nasa taas lang sya at nasa baba ako pero hindi po talaga kami nag-usap sa personal)
Grabeee! Parang sasabog na ako sa nararamdaman ko! -,- Edi wow no? :/ Ang laki ng kasalanang ginawa ko. Hmm. K ituloy na naten..
BINABASA MO ANG
Facebook Chat
Короткий рассказIsang gabi nagsimula ang lahat dahil sa isang chat sa facebook.