Niby wiersze ale nie jestem pewna

#3

You're sitting in a room right now.

An empty room

And you're crying.

But not because you're weak.

Because you're strong.

And in spite of the pain, you're moving on.

You're not giving up on this.

You're trying not to think

You go out and you go out and you go

You're going ahead.

With your crying eyes you're looking at this bench. . .

On the bench where you confessed your love.

You're crying, but you're moving on.

You see the little clearing where your first date was.

You're crying, but you're moving on.

You come to the bridge where your padlock is hanging.

You go up to her.

You pull out the key and you unhook it.

You're going home.

You put it in an envelope and write a letter

"Was supposed to be forever. . . "

And you're taking her to his house.

Leaving her at the door

You're going home.

And you're talking to yourself

"I have to finish this. . . "

siedzisz teraz w pokoju

pustym pokoju

i płaczesz

ale nie dlatego że jesteś słaba

dlatego że jesteś silna

i pomimo bólu idziesz dalej

nie dajesz za wygraną

starasz się nie myśleć

wychodzisz i idziesz

idziesz przed siebie

zapłakanymi oczami patrzysz na tą ławkę

na ławkę na której wyznaliście sobie miłość

płaczesz ale idziesz dalej

widzisz małą polanę na której była wasza pierwsza randka

płaczesz ale idziesz dalej

dochodzisz na most na którym wisi wasza kłódka

podchodzisz do niej

wyciągasz kluczyk i odpinasz

wracasz do domu

wkładasz ją do koperty i piszesz list

"miało być na zawsze..."

i zanosisz ją pod jego dom

zostawiając ją przed drzwiami

wracasz do domu

i mówisz do siebie

"muszę to skończyć..."