"Goodmorning Mr. And Mrs. Myoui!" Bati ko sakanila ng dumating ako sa bahay nila.
"Oh Chaeyoung! Kamusta na? Matagal na tayong hindi nag kita!" Niyakap naman nila ako.
"Bakit ka nandito?"
"Gusto ko lang po sanang makausap si Mina."
Ngumiti lang silang dalawa at tumingin sakin. "Sige na Chaeyoung puntahan mo na siya, sigurado akong namimiss ka na niya."
Nag bow naman ako bago lumabas, at sumakay ng taxi, wait for me Mina.
Dumaan muna ako sa flower shop para bumili ng bulaklak, anim na taon na gusto ko siyang bigyan ng bulaklak. Bumili ako ng 99 na rose para sakaniya....
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ng makarating na ako kong nasaan siya ay agad akong umupo sa tabi niya.
"Mina Saranghae, back then and even now Saranghae~ namiss kita alam mo ba yon? Bakit ka naman umalis ng walang paalam? Alam mo naman palang aalis kana noon pero bakit hindi mo sinabi? Dapat sinabi mo para naman nabigyan kita ng time! Mina! Saranghae! Kahit late na! Please let me love you again! Minari~ i love you!" Hindi ko na napigilan ang mga luha ko, umiiyak nanaman ako hindi niya ako pinapansin.... Naalala ko naman yong letter na ibinigay saakin ni Somi, kinuha ko iyon sa bag ko at agad na inopen
Dear Chaeyoung,
Hallo! Hahaha sorry Chaeyoung kung iiwan man kita ng walang paalam, natatakot akong sabihin sayo na kailangan kong umalis na kailangan kitang iwan, kailangan kong mag pakatatag para sayo sorry kong late na noong nag confess ako, Saranghae Chaeyoung!Hinding hindi kita makakalimutan kasi nga diba? Mahal kita at sana wag kang magalit kasi ang duwag duwag ko noon alam ko naman na na aalis na ako ng araw na iyon, ayaw lang kitang masaktan kaya umalis ako ng walang paalam. Paki sabi kila Jihyo-unnie na sorry din lalo na kila Momo at Sana dahil hindi ko din sinabi ang totoo sakanila. Alam kong malalaman mo din to not now but soon.
Not now but soon, you'll realize why i need to leave.
Not now but soon you'll be able to forgive me.
Not now but soon you'll forget about me.
Not now but soon, mababasa mo din ito.
Not now but soon you'll realize how much i supper from this pain.
Not now but soon you'll end up with me.
Not now but soon you'll accept the truth.
Not now but soon you'll realize why people come and people go.
Not now but soon you'll realize how much I love you for all those years.
Not now but soon, we'll keep all our promises the us against the world.
Not now but soon you'll realize that not all love story will have a happy ending.
Not now but soon you'll realize that world is so unfair.
Not now but soon, Chaeyoung.. soon mag kikita din tayo at mag sasama tayo ng matagal habang mag sawa tayo sa isa't isa, not now but soon.
Not now but soon I'll be able to call you "my wife."
But that's not now, it's soon.
Love, Myoui Mina
I closed the letter and put it back in my bag, pinunasan ko naman ang luha ko at tumingin ulit kay mina..
"Not now but soon.... I will be your girl mina, thank you for everything. I'll wait for you even it takes a thousand lifetime to wait.. Saranghae~." Hinalungkat ko naman ang bag ko at kinuha yung huling tulang ginawa ko para sakaniya.... Nanguha ako ng ballpen at dinugtungan ko ito ng dalawang saknong.
I stand up and looked at her for the last time before I leave. Even if i can't see her face i know na nakangiti siya. Inilapag ko na yung papel sa tabi niya at pinatungan ko ng bato. Thank you....
'Masaya kitang ipininta, Nag aral ako kasama ka, Nahulog ako sayo ng hindi mo alam, Nawala ka ng hindi manlang nag papaalam.
Pero ngayon naiintindihan ko na Kung bakit kailangan mung mawala.'
In loving memory of
Myoiu Mina
1997-2020
°°°
Happy Halloween 😂✨❤️
Gusto ko lang ipaalam na hindi lahat ng kwento mag tatapos ng masaya, may mga taong mang iiwan talaga basta basta.
Hindi mo alam ang dahilan pero alam mo namang wala ng ibang paraan.
Pero kahit na gaano mo pa siya kamahal, kailangan mo siyang pakawalan para hindi kana masakal.
