"Se-sen ne dedin?" Donakaldım ! Gözümün önünden annem ve babamın adının yazdığı iki mezar taşı geçti birden. O adamın üstüne atlayıp tırnaklarımla derisini yolmak istiyorum! Gerizekalı!!
" Öldürürüm dedim , anlamadın herhalde? İşleri iki kurşunuma bakar! Şimdi al telefonu babanı ara ."
Yavaşça aldım telefonu elinden ve babamın numarasını yazdım , çalıyordu telefon.
" Alo baba ?"
" Haa , efendim Zeynep , neden kendi telefonundan aramadın ?"
" Şarjım bitmişti "
" Hmm ,noldu birşey mi isteyeceksin ?"
" Baba...."
" Noldu?"
" Bana para lazım ."
" Neden? Ne kadar lazım ?"
Sessizlik ...
" 500.000 TL"
" Ne ? Kızım ne diyorsun o kadar parayı nasıl bulayım sana ? Hem ne yapacaksın?"
" Baba... lazım işte .."
" Ne demek lazım , sen dalga mı geciyorsun ?"
" Baba .. borcum var lütfen bana o parayı bulman lazım .."
" Kızım ne borcu ? Sen hele bi eve gel konusucaz bu meseleyi!"
"Ta- tamam ,anneme ve teyzeme selam soyle..."
" Kızım , senin tey- " lafını bitirmeden
kapattım telefonu . Adam telefonu aldığı gibi yere fırlattı üstüne basa basa kırdı , parçaladı ,kesin geri aramasın diye ve yerimizi bulmasinlar diye .
"Aferin güzel kız ,dua et baban o parayı bulsun yoksa hiç güzel şeyler olmayacak!" sonra adamlarına döndü
" Alın götürün odasına !" Yapacak hiçbir şeyim olmadığı için zorla da olsa çıktım adamlarla birlikte yukarı . Beni bir odaya soktular, kapıyı kilitleyip çıktılar . Odada herşey vardı kocaman bir yatak, televizyon dolab , mini buzdolabı bile vardi...
Cam kenarında uzun bir koltuk vardı oturdum ve dışarıyı izlemeye başladım, gözümdeki yaşlar dinmek bilmiyordu , düşündüm... düşündüm...
" Neden bu adam beni kaçırdı? Neden ? Neden ben ? Başka bi zengin züppesi bulamadı mı? Annemin hastalığı varken birde bumu çıktı basima? Günlerce ,aylarca belki de yıllarca bu adamın evinde hapis mi olacagim? Kimdi bu adam kim ?
Akşama kadar o odada kaldım , annemi düşünmekten başka birşey yapamadim ,sonra Yiğit'i düşündüm , çok güzel gözleri vardı , bazen yeşil gibi bazen kahve gibi ve ben sanırım ondan hoşlanıyorum ... Ama aşık değilim sadece tatlı çocuk yani....
Eğer eve cenazem gitmezse onunla en azından arkadaş olmak istiyorum , hem uzaktan uzaktan izlemektense yanında olurum daha iyi .. neyse bunları değilde buradan nasıl çıkacağını dusunmeliyim , bahçeye çıkan bir kapı var odada ama tabii ki de kilitli . Bir bardak su içtim ve biraz kendime gelmeye çalıştım ..
Kapı kolunun oynamaya başladığını gördüm heyecanla kapıya koştum , kapıyı kırklı yaşlarda bı kadın açtı , elinde ki tepsiyi gülerek masaya koydu ve sus işareti yaparak tepsiyi gösterdi , sonra çıkıp kapıyı kilitledi. Tepside sadece yemek vardı belkide adam yemek yememe izin vermiyordu ve o bana yemek getirmişti . Kapalı kahve bardağını aldım ve normalden ağır olduğunu fark ettim . İçini açtım gerçekten içinden anahtar çıktı acaba berenin anahtarı ? Kapıyı denedim olmadı sanırım bahçeye çıkan kapının anahtarı ... evet oranın anahtarı ama dışarıda adamlar var çıkmam imkansız yine hayal kırıklığıyla yatağıma uzandım ve uyumaya çalıştım..
( Yazarın anlatımıyla )
Zeynep'in babası telaşla hastane odasında dönüp duruyordu..
" Ozan ne oldu ? Ne dedi Zeynep? "
" Para istedi ."
" Para mı ? Neden ?"
" Borcu varmış !"
" Ne borcu Ozan ne borcu ??!"
" Bilmiyorum . Telefonu kapatırken teyzeme selam söyle dedi ."
" Teyzeme mi? onun teyzesi yok ki ."
" Evet yok işte neden dedi anlamadım . "
" Bu bı mesaj olmasın ."
" Ne mesajı ?"
" Belki... Belki başına birşey gelmiştir."
" Olabilir... Ama neden söylemiyor?"
" Belki söylememesi için zorlamislardir ." Annesi bunları düşünürken gözünden akan yaşları durduramiyordu.
" Ben , polise gidiyorum !"
" Git , banada haber ver ...."
*******
Eveettt bir bölümün sonuna daha geldik , eğer beğendiyseniz tanıdıklarınıza tavsiye etmeyi unutmayin !❤️❤️
Sizi Cook seviyorum 🥰
Hep mutlu olun ......
Takip etmeyi ve yorum yapmayı unutmayın 😊
