i broke her,jungri√

h

joyie💚

şimdi çıkıyoruz birazdan binaya girersin,
anahtar babetin içinde
onu tekrar üzersen seni yumruklarım 😑

bir sorun olmayacak.

umarım.

sooyoung'ın mesajına görüldü attım ve maskemi düzelttim, üyeler ve menajerlerleri binadan çıkıp arabaya binince saklandığım duvardan uzaklaşıp apartmana girdim, ikinci kata çıktım ve kapının önündeki babetin içinden anahtarı aldım. kapıyı açtığım anda gerginliğim uçmuştu. ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim, "seungwan unnie, telefonun fortmandada." kapıyı kapattım ve salona girdim, burda olmadığını fark edip mutfağa baktım, odaları gezdim fakat bulamamıştım. aklıma gelen şey ile sırıttım ve banyoya yönelttim adımlarımı.

hafif aralık kapıyı tamamen açtım.  tişörtünü çıkaran yerim. tamam belki de 13 ayın özlemini giderebilirdik değil mi?

kollarımı beline sarıp omuzuna bir öpücük kondurdum. irkilerek bana doğru tekme atmaya başladı, "yerim benim jungkook." kollarımı çektim, bana dönüp bakmaya başladı. aniden göğüsüme hafifçe yumruk attı ve bana sarıldı,"neden seni sürekli affediyorum?" hafifçe sırtını okşamaya başladım, "çünkü beni seviyorsun."

kafasını kaldırdı ve bana bakmaya başladı, ellerini yanaklarıma koydu ve parmaklarıyla yüzümü sevmeye başladı, "aptal bir çocuksun," hafifçe yaklaştı."hoş, bende çok akıllı sayılmam," dudaklarını dudaklarıma değdirdi, "biliyor musun, sanırım beni ne kadar kırarsan kır, sana yine dönerim," kollarını boynuma sardı, "sana baya abayı yaktım ben." dudaklarımızı birleştirdi.