I have to...

~Chapter 1, part 3~

Chapter 1: Harm's life - part 3.

p.o.v. Harm

Ik verschijn weer in dezelfde donkere steeg als altijd. Het is een steegje waar eigenlijk niemand komt en ook niemand je vanbuiten af ziet, dus ideaal om in te verschijnen. Ik weet precies waar ik heen moet. Ik kan maar met 1 persoon over mijn problemen praten en dat is hij. Hij is al mijn beste vriend sinds jaren en hij is er altijd voor me geweest. Het is maar een klein stukje lopen. Ik kom eigenlijk veel te vaak bij hem, maar hij is de enige die me even echt rust kan geven.

Wanneer ik voor het goede huis sta, druk ik zachtjes het riedeltje op de deurbel. Dat hebben we expres gedaan, zodat hij weet wanneer ik eraan kom. Zijn moeder doet open. Ze weet van niks en denkt dat ik gewoon een van zijn klasgenoten ben. I wish though... "Harm! Wat leuk dat je er weer bent!" Zegt z'n moeder, terwijl een warme lach op haar gezicht staat. "Dankje! Is Link er ook?" Ze knikt en wijst naar de trap. Dat zegt eigenlijk al genoeg. "Bedankt." Zeg ik met een lach, terwijl ik naar boven loop.

Ik weet precies welke kant ik op moet. Wanneer ik de deur open, zie ik Link op z'n bed zitten. Zijn gezicht draagt een glimlach. "Makkertje, makkertje!" Zegt hij, terwijl hij op me afloopt en me een knuffel geeft. "Hoe gaat het?" Vraagt hij bezorgd. "wil je het echt weten?" Vraag ik met een kleine glimlach. "Het komt goed." Zegt hij op een rustige toon. Hij kijkt me met een lieve lach aan. We gaan samen op z'n bed zitten. "Maar Link. Hoe gaat het met jou?" Zeg, terwijl ik een arm om hem heen sla. "Je weet toch wel die lange jongen waar ik het over had?" Zegt Link. Je ziet het geluk schitteren in zijn groene ogen. "Ja?" "Wat nou als ik zeg dat hij en ik het officieel hebben gemaakt." Een golf van blijdschap komt er in me naar boven. Ik gun Link al het geluk uit de wereld. Hij verdient dat gewoon. "Ik ben zo blij voor jullie."