Mam nadzieję, że wmiare czytelne. Trochę pusto było, więc dorysowalam dynie :>
Ps. Mam w planach zacząć pisać książkę z wierszami, czytalibyście? Macie jeden na próbę:
Czarna kaczka
Czynności, które codziennie wykonuję wydają się takie próżne. I płytkie. W czarnym pokoju świadomości nachodzą mnie myśli różne. Wszytkie. Nie wiem jak uciec z błędnego koła, bo to co powinno cieszyć zasmuca. Zabija. I bałagan, którego nie pojmuje i ład, który mnie porzuca. Mija.
Brak zaufania do bliźniego, nie wierzę nikomu, sam sobie. Sumieniu. Nie potrafię współżyć z nikim, gubię się, jąkam w rozmowie. Mówieniu.
Narodzona czarną kaczką dryfuję na tafli realizmu okropności. I ziemi. Mogę zobaczyć, a nie doświadczyć wodnej ideałów rzeczywistości. Nadziei.
W czterech ścianach zamknięta, od świata odizolowana. Cierpiąca. By nie mieć złamanego serca na wieki zostanie sama. Żałosne wierszydła pisząca.
Choć kruche masz ręcę, błagam, ratuj rozbitego ptaka, mimo jego ukrycia. Zdołaj. Bo on niepewny, nie wie jak uciec z pogranicza fantazji i życia. Więc go zawołaj.
