1. Gün

32 1 0
                                    

Uyandığımda,yani uyandığımı düşündüğümde yerde yatıyor bir vaziyetteydim.Gözlerimi tamamen açtığımda her ne kadar bulanık görsem de yattığım yerden doğrulup etrafı incelemeye başladım.Daha önce hiç içinde bulunmadığım bir odadaydım.Odanın kapısına yöneldim ve ilk iş olarak kapıyı açmaya çalıştım.Tahmin ettiğim gibi kapı,kilitliydi.Kapı deliğinden baktığımda tek gördüğüm şey sonu olmayan bir deniz idi.Yeri görmem mümkün değildi.Dışarıya bakabilmek için eğildiğim kapının önünden yavaşça ayağa kalktım ve odaya doğru kendimi çevirdim.Etrafı iyice incelemeye başladım gözlerimi hafif kısarak.Odada başlığı olmayan bir baza ve üzerinde beyaz bir battaniye,musluk,klozet,yuvarlak bir masa ve üzerinde uzaktan seçemediğim zımbırtılar,iki pencere ve içeri ışık girmesinin engellenmesi için siyah stor perdeler vardı.İçerisi perdeler yüzünden karanlıktı.Ben karanlık ortamlarda nefes alma zorluğu yaşadığım için hemen perdeleri açtım.Dışarıda gördüğüm tek şey,yine sadece denizdi.Asla,bu içinde tıkalı kaldığım yerin bulunduğu zemini göremiyordum."Gördüğüm tek şey,deniz"


Pencereyi açmaya çalıştım fakat iki pencerenin ikisi de açılmıyordu.İçeriye hava girmeyeceği için ne yapacağımı delirmiş gibi düşünmeye başladım."Delirmiş gibi" dedim ama gerçekten delirme raddesine gelmiştim.Masanın üzerindekiler çok dikkatimi çekmişlerdi.Hemen karıştırmaya başladım masanın üzerini.Masada tam sekiz tane resim defteri,üç tuval ve resim yapmak için gerekli boyalar,fırçalar ve su kapları bulunmaktaydı.Resimde yetenekli olduğum için bu ayrıntıyı sevmiştim.Masanın önünden tekrar kapıya doğru ilerlerken yerde bir duvar saati olduğunu fark ettim.Eğilip saati elime aldım.Saatin arkasını çevirdiğimde,orada katlanıp araya sıkıştırılmış bir kağıt gördüm.Açınca içinde yazı yazdığını ve bunun benim için yazılmış olduğunu gördüm.Çünkü kağıdın köşesinde benim ismim yazıyordu.Notu okumaya başladım;"Sakın gözünü ayırma,yoksa.."

Bir satır atlayıp devam etmiş

"Yoksa ne mi,İŞİN İÇİNDEN ASLA ÇIKAMAZSIN.Benim kim olduğumu öğrenebilmen için yapman gereken şey sadece bu saati takip etmek.Saat gelecek sen oradan aslında başından beri çok kolay bir şekilde çıkabileceğini öğreneceksin.Ha bu arada,pencereleri kırmaya çalışma.Kırılmayacaklar asla.ZAMANI BEKLE ASSEL..."



Notu okuduktan sonra korkudan kalbimin aşırı hızla attığını fark ettim ve elimi sol göğsümün üzerine yerleştirerek kendimi sakinleştirmeye çalıştım.Saati ve notu masanın üzerine bıraktım.Yatağa uzandım ve ağlamaya başladım.Kaçırılmıştım ve kim bilir buradan ne zaman çıkacaktım...Not o kadar korkunç geldi ki korkudan ağladım.En son hastane odasında uyutulmayı bekliyordum.Şimdi ise çok kafa karıştırıcı bir döngünün içindeyim.Artık bu kişi kim ise notta buradan çok kolay bir şekilde çıkabileceğimi öğreneceğim yazıyordu. Bu odadan çıkmanın bir yolu vardı ancak ben bunu odadan çıkınca öğrenecekmişim.Biraz kafa yorsam belki bulurdum ama hiçbir ipucu yoktu.Yataktan kalktım ve masanın üzerini düzenledim biraz.Resim malzemelerinin yanına saati de dikkatlice koydum.Saati asla kırmamam ve ayarıyla oynamamam gerekiyordu.Masayı dizdikten sonra elimi yüzümü yıkamak için musluğa doğru ilerlerken "Nerede duş alacağım ben?" diye sordum kendime.Duş alabileceğim bir yer yoktu.


Bunu önemsememiştim çok fazla çünkü en kısa zamanda ailem beni buradan çıkaracaktır diye düşünmeye zorlamıştım kendimi.


Elimi yüzümü yıkadıktan sonra tam uyumak için yatağa doğru ilerleyecektim ki,duvarda bir delik olduğunu far ettim.Delik dar uzun yatay şekilde açılmıştı.Delik benim boyumu geçiyordu biraz.Zıplayınca görebildiğim tek şey,denizdi.Belki farklı bir şeyler görebilirim diye düşünerek tekrar zıpladım.Ve deliğin açıldığı yerde birkaç pil olduğunu gördüm.Elimi uzatarak almaya çalıştım.Pilleri almıştım.Pilleri paketinden çıkardım ve bir not kağıdı gördüm.İçinde yazı yazdığı,pilot kalemin yazıyı diğer sayfaya geçirmesinden anlaşılıyordu.Hissettiğim panik ve korku duygusu,pilleri ve notu elimden bırakmama sebep oldu.Birkaç adım geri çekildim.O sırada gözüm yerdeki not ve pillerdeydi.Onları o şekilde bırakıp yatağa koştum.Battaniyeye sıkıca sarıldım,

ve uyudum.

Gözlerim kapandığı an,

uyuyakaldım.


~ ~ ~

GizemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin