Chapter II: Peculiar feelings

51 3 1

ni Eyyyyyy_miraculer

ni Eyyyyyy_miraculer

So yun na nga!
"Hi ako nga pala si Adrien Agreste!"

*whaaatttt!???
Sobrang familiar yung name nya and face nya. Parang nakikita ko lagi sa daan??
Hmmmm.... so weird ang nararamdaman ko ngayon. Ewan ko ba! Basta! Mag-aaral ako ng mabuti hindi yang crush crush na yan!

Hapon....
Uwian na.
"Haysss! ang hirap ng mga subjects ngayon! May nadagdag pa! Technical Writing at Botany! Tapos may 12:30 at 5:30 pa kaming subject! Ughhh! Kakayanin ko kaya toh!??"
"Kakayanin mo yan!" *diretso sabi
Nagulat ako nung pagtingin ko sa likod
"Ahhhhh... Hi, Adrien?"
*laughs "Buti naman may nakakilala na sakin" *smiles
"Kung hindi mo pa ako kilala, ako si Marinette."
"Hi Marinette! Ok lang yan masasanay din tayo sa pagiging SSC student. Ganon talaga, may mga nadagdag na subjects kaya may extra time."
Bumibilis ang pag tibok ng puso ko.
"Uhhh ahahahaha! Sige nandyan na yung service ko babye!"
"Bye" *waved at me

Sa bahay
Habang nagrereview....

Di ko talaga mawala sa isip ko si Adrien. Di ko talaga alam kung bakit. Nawawala na tuloy ang concentration ko sa pagrereview!

Fastforward--

Sa school
Nagpaplano na ang mga kaklase ko kung sino ang tatakbo sa SBO

"Tatakbo ka ba?" Sabi ni Alya
"Naku! Wala saking isip yang mga takbo takbo na yan! Bahala sila!"
"Ako din" *tapos tumawa

Pag dating ng teacher namin. May ka close na agad si Adrien, Si Chloe Bourgoeis- naging kaklase ko sya simula Grade 1-3. Matalino sya kaysa sakin. Di kami masyadong close.
Masaya silang nagkekwentuhan at yun, nakita ni ma'am. Pinagalitan.
Pero kahit pinagalitan na sila masaya sila dahil magkasama. Kaya nabuo ang love team nila- ChloeDrien. Medyo nalulungkot ako.
"Huhh!? Bakit ako nagkakaganito!?" *bigla akong napasigaw habang nagkaklase.
Teacher: ms. Dupain Cheng are you listening?
"Yes ma'am sorry" then I nodded.

Recess na at tumawa na ang mga kaklase ko dahil sa nangyare kanina
"Uyy! Anong nangyare sayo"
*ako'y tumawa "hahaha ewan ko ba!'
"Huhh!? Ang weird mo!"
*tumawa nalang ako at tumakbo papuntang canteen.

Nakakahiya talaga! Bakit kasi nagsalita ako ng ganun? Bwiset!