opis: kiedy przychodzisz do pracy, Hyunjin wypytuje Cię o randkę w ciemno. Tymczasem Twoja pierwsza sesja terapeutyczna z Jisungiem pozostawia Was oboje bardziej niż trochę... wstrząśniętych.
Na wstępie chciałabym najmocniej przeprosić za zwłokę. Miałam delikatnie mówiąc zapiernicz w szkole, a na Święta chciałam trochę odpocząć.
Wiem, że już trochę czasu minęło, ale chciałabym Wam życzyć Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku. Mam nadzieję, że ten rok będzie jeszcze lepszy, niż poprzedni, a ta dekada wypełni się piękniejszymi wspomnieniami.
Jeszcze raz przepraszam za tą prawie 2-miesięczną przerwę, ale obiecuję teraz, że będę pracować jeszcze bardziej. Rozdział był pisany w nocy (jak piszę tą wiadomość jest 1.49, ale opublikuję go popołudniu), więc jeśli widzicie jakieś błędy, to starajcie się to zignorować.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Przebiegłaś przez szklane drzwi niczym szaleniec- włosy rozkosmane przez poranny wiatr, a Twoja torba zsuwała się z lewego ramienia. Tak jak zawsze, Glow Cafe była pełna o 8 rano- studenci i profesorowie o tej godzinie zawsze ustawiali się w kolejce aby złożyć zamówienia. Za morzem klientów można było zauważyć głowę wysokiego, brązowowłosego chłopaka. Spojrzał na Ciebie i uniósł jedną brew.
„Proszę proszę, a któż to zdecydował się przyjść do pracy? Jak minęła Twoja randka w ciemno?"
Hyunjin zachichotał na Twoją zaczerwienioną twarz, podnosząc szklanki pokrytymi mąką palcami. Barista wytarł ręce w fartuch, po czym wyjął z piekarnika pierwszą porcję świeżych rogalików.
Posłałaś mu mordercze spojrzenie i zajęłaś obok niego miejsce zakładając swój fartuszek. Wciąż uśmiechając się do Ciebie, położył na tacy kubek z cappuccino i rogalika, po czym przesunął ją w stronę czekającej klientki.
„Nie okazał się seryjnym mordercą czy coś takiego, prawda?"
„Ani seryjny morderca, ani poszukiwany przestępca." Oparłaś się o ladę, wciąż łapiąc oddech. „Chyba że..." wydałaś melodramatyczne westchnienie - „liczysz kradzież mojego serca".
