Bügün yağmurlu bir gün okul başlayalı tam bir hafta oldu.Cok guzel olmasada iyi gecti.Camdan dısarı bakiyordum.Pencereyi actim.Cok guzel kokuyordu.Ama icerisi sogumaya baslamisti.Pencereyi kapattim.Ve telefonun calmasiyla irkildim.Arayan Tolgaydi.
- Askımmmmmm.Bugun nasılsın.?
- İdare eder canım sen.?
-Bende iyiyim.Sesini duydum daha iyi oldum .
-Noldu canım.Bana soliyecek onemli bir sey mi var.?
-Aslinda evet bugün Kemalpasada (Bursanin bir ilcesi) basketbol macim var.
-Ne yani bugün Bursada degilmisin ?
-Maalesef askim.
-Neyse, sana kolay gelsin askım.
-Saol canım , optum .
Off ya ama biz bugün sinemaya gidicektik.Telefonda caktırmak istemedim.Morali bozulmasin.
Ama benim içimde kötü bir his var.Sanki birsey olucak.Aman ,neyse.Kotu seyleri kafamdan cikarmaliyim.
Sevimi arıyorum telefonu kapalı.Şarjı bitti herhalde.Neyse ben de Pes oynıyım.Kız olmama ramen pes oynama hastasıyım.
Bir iki saat falan pes oynadıktan sonra aklıma biraz yürümek geldi.Hazırlanıp,dısarı cıktım.Parkdaki banklarda oturup telefonda oyun oynuyordum.Kucuk cocuklar bana 'Sanem Ablaaaaaaa! ' diye bağiriyorlardi.Kahretsin, cocuklari cok seviyorum.Herneyse cocuklara bye bye diyip evin yolunu tuttum.
Sevimin annesiyle babasi İnegöl de olduğu icin ev bostu.Bi ugriyim dedim.Tam kapıyı calacaktım ki , bir baktım kapi aralıktı.Korktum hırsızdır diye yavaşça Sevimin odasına çıktım.O an başımdan kaynar sular döküldü.
Sevimle Tolga öpüşüyorlardı.Hah.İnanmıyorum.O an sırtımdan vurulmuşa döndüm.Gözlerimden damla damla yaşlar akmaya başaladi.Hemen alt kata inip evden koşa koşa cıktım.Arkamdan gelen ayak seslerini hissedebiliyordum.Eve girip , odama kapandım.Kafamı duvara yaslayıp ağlamaya başladım.Neden ben? Ben kötü birsey olacagıni hissetmiştim zaten.
Hala olayın şokundaydım.Gece hiç uyuyamadım.Nescafelerle damar sarkılar dinledim durdum.Tolga bir kere bile aramadı.Onun bana verdıgi herseyi bir kutuya koydum.Yarın Buraka vericem , o versin.Sevimle olan tüm fotolarida duvardan indirdim.Olayi cabuk kabullendim zannetmeyin. Sadece gurur yapiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adım Adım Hayata...
Novela JuvenilSenem 17 yaşında bir genç kızdır.Lise son sınıfında oldugu için artık onun hayatı eskisi gibi değildir.Sadece okulu değil çevresindekilerde zamanla değişecektir.Ya aşkları ? Onlar ilk günkü gibi ayndır.Bakalım Senem bu zorlu dönemde neleri atlatacak...
