Her zaman olduğu gibi yine berbat bir sabaha uyandım
Ağzımda sigara dan kalma tat
Ruhumda geceden muamma
Üstünü giydim dışarı çıkmak için hazırdım, pardon dışlanmaya :)
Bu arada ben 19 yaşında Kendi dünyasının dışına pek çıkmayan garip biriyim Ha birde çok kararsız değişken ve fazlasıyla dengesiz hiç arkadaşım yok , Benim hikayem Geceleri penceremde otururken ay'a ve yıldızlara anlattığım sırlarımdan ibaretti. İmkansız olan hersey benim için değildi mucizelere inanır araştırır ve evrene enerji yollardım böylelikle birgün beni duyacaktı
Annem ve babamın ölümünden sonra sadece gece ile arkadaştım
İnsanın insandan başka dostu yoktur cümlesi tamamiyle yanılgıdan ibaretti benim için bence konuşabildiğin ve paylaşabildiğin herşey senin için arkadaştır.
Evet buraya kadar herşey güzel kendi hayal dünyam ve ben gayet güzel iki li iken bu olanlar beni bambaşka r boyuta sürükledi öyle bir boyut Kİ bu BİR TEBESSÜM DEN GEÇER BİN DÜŞÜNCEYE ÇARPAR
Yine kahve mi yaptım kalemimi aldım kendi kendime karalamalar yapıyordum omzundan geçen rüzgarı hissettim öyle güzel kokuyor Du ki bahar gelmişti sanki umursamadan çizmeye devam ettim ve bir ses duydum
'-sıkılmadın mı?
başımı kaldırdım gökyüzüne baktım sonra kendi kendime söylendim
'- Galiba sonunda delirdin Lia bir kaç saniye sonra tekrar bir ses duydum
'-sen Bu Evrendeki en şapsal insan olabilirsin ve kıkırdama
Başımı Kaldırdığımda karşılaştığım manzara beni şok etti
iri gözleri siyah ama parlak tenli inci dişleri ve dalga dalga saçları ile bana bakan ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ FIRTINA
Ficção Científicaİmkansızı imkansız kılan sendin Asıl Zor olan fırtınayı dindirmek değildi fırtınadan sağ çıkabilmek ti (sizinle paylaştığım ilk bilim kurgu hikayem olacak umarım beğenirsiniz)
