Murderer // Martinus Gunnarsen {PL}

Prolog

Dzwoni dzwonek do drzwi. Spojrzałem zza okna i zobaczyłem dwa radiowozy z włączonymi syrenami. Przełknąłem ślinę, a wraz z tym moje spojrzenie padło na rodziców, którzy także zauważyli to co się dzieje na zewnątrz.

Tata poszedł otworzyć drzwi, nawet jeśli próbowałem go zatrzymać. Nie miałem zamiaru aby ktokolwiek się dowiedział. Miałem rozwiązać to sam.

Jeden z funkcjonariuszy wszedł do środka podchodząc do mnie. Nie, to nie może się dziać. Każe mi się obrócić oraz unieść ręce.

Następnie wyciąga kajdanki oraz mocno zakłada je na moje ręce. Ciągnie mnie w stronę wyjścia, kiedy krzyczę w proteście.

Wpycha mnie do środka jednego z radiowozów, nawet jeśli z całych sił próbuje się wyszarpać. Siedzę w środku, a drzwi z trzaśnięciem się zamykają.

Patrzę zza okna wprost na drzwi swojego domu, gdzie mama szlocha nie wiedząc dokładnie co się stało ze swoimi małymi synkami, którzy dorośli zbyt szybko i w niewłaściwy sposób.

Z kolei patrzę w drugą stronę, gdzie mój brat zostaje wciągnięty do innego radiowozu. Krzyczy i protestuje, jednak nikt go nie słucha.

Lecz jest on niewinny, nie jest zaangażowany w zbrodnie, którą ja popełniłem. Mój brat był wtedy gdzieś indziej nieświadomy tego co robiłem i z kim przebywałem.

Czuje się źle, że musi być w to wciągnięty. Czuje się źle na myśl o mamie, która pewnie myśli, że jest złą matką. Choć wcale tak nie jest. Wcale mnie tak nie wychowała.

To nie jestem ja. Nie jestem wcale zły. Jestem dobrym człowiekiem. Nigdy nie zrobiłbym nic, aby kogoś skrzywdzić. W szczególności ludzi, których nie znam.

Jednakże, to wszystko moja wina i nie mogę nikogo innego za to winić. Biorę całą winę na siebie.

Ja, Martinus Gunnarsen, zabiłem człowieka.

—————
Witam was w moim pierwszym tłumaczeniu. Postanowiłam zrobić coś nowego w swoim życiu i oto właśnie napisałam dla was tłumaczenie oraz zaczęłam grać w kosza :P

Chciałabym także, z racji tego, że właśnie to przeczytałeś, abyś zostawił gwiazdkę w oryginale u blurrygunnarsen
Dziękuję ❤️🏀