Takıntı

Kötü Bir Emlakcı

Begenilerinizi bekliyorum. Yazım yanlıslarım olursa kusura bakmayın.
İyi okumalar.

Hava yagmurluydu elimde şemsiyeyle. Sokakta yürüyordum. Şemsiyemi kapayıp emlakcıya girdim. Karşımda pala bıyıklı, sert bakıslı biri oturuyordu. Pekte mütâvazi olmayan bir tavırla. "Buyrun" dedi.Nediyecegimi bildiği icin direk konuya girdi. " iki bos evimiz var. Biliyorsunuz ki burası kücük bir kasaba" dedi. Ona gülümseyip " fark etmez en uzak olan eve götürün" dedim. Kafasıyla onaylayıp. Masanın yanında duran anahtara uzanıp eline aldı. Ve kapıyı acıp "buyrun" dedi. Yagmur durmustu. Hic konusmadan yolda yürüyorduk. Kasabanın cıkısına gelmistik. Cok uzun yürümustuk. Eliyle biyeri isaret edip "burası" dedi. Ev gayet güzeldi.

İlerleyip kapıyı actı. İceri girdigimizde kapıyı hızlıca kapatıp üstüne dogru ilerledim. Adam noldunu anlamadan bana bakıyordu. İyice yaklastıgımda geri gitmeye baslamıs. Saskın saskın bana bakıyordu. Elimle kıravatını tutup kendime cektigimde bana yaklastı. Ona iyice yaklaşıp kulagına "ölmeyi hak ediyosun" diye fısıldayıp. Kıravatını sıktım. Beni engelemeye çalıstı. Fakat tecrubeli biri olarak cokta becerikliydim. Beni birden itirdi. Sakin bir sekilde yaklaşıp. Cantamdan cıkardıgım bıcagı karnına saplayıp gülümsedim. Bana bakıp "neden?"demesiyle yere yıgıldı.

Sabırlı bir şekilde gozlerini acmasını bekliyordum. Yavaş yavaş gözlerini actı. Fakat şuru yerinde olmadı icin algılayamıyor olmalıydı. Fazlasıyla kan kaybetmisti zaten. İlk önce etrafına bakındı ormanın icindeydik. onu bir sandalyeye baglamıstım. Agzınıda kapatmıstım. Oyuzden birseyler soylemeye calısıyor. Ama bitkin dustugu icin yapamıyordu. Sakince ona yaklaştım. Yaklasmamı istemiyorcasına tepkıler veriyordu. Onun arkasına gecip. "İlk once neden burda oldunu acıklıyacagım. Sonra agzını acıp son istegini soracagım. Eger sacma bisey yapmaya kalkısırsan. İsteksizce ölürsun." dedim. Basını sag sola sallıyordu. Kulagına yaklaşıp. "Bu kasabaya gelmeden önce ne yapıyordun." dedim ardından kafasına vurup. "Dogru agzın kapalı cevap veremesin ben vereyim senin yerine. Ailesi olmayan cocukları aslında 15 yasındaki kızları sacma sapan yerlerde pazarlıyordun degilmi." dedim gözünden yaş akmıstı tabiki ölüm korkusu yuzundendi. Yuzune tukurup. "Biliyomusun bende 15 yasımda ailemi kaybetim" dedim bana korku dolu gozlerle onlardan birimisin gibi birsey ima etti. Tum ciddiyetimi koruyarak " Yok yok o kızlardan biri degilim. Ama ola bilirdim. Ve sen bunun cezasını cekiceksin. "Diyip gülümsedim. Yanına yaklasıp "şimdi agzını acıcam ve bagırmak yok." dedim kafasıyla onayladı. Agzını actıgımda "delisin sen deli tımareye kapatılmalısın" dedi. "Hayır hayır asıl deli sensin. Simdi kes ve istegini soyle." " yapmıcaksın boyle bisey degilmi" dedi. "Yok yapmıcam zevkten tutuyorum burda" dedim. Ve yuksek bi sesle "son dilegini soyle?" diyip yarasına bastım "ne istersem yapıcakmısın?" dedi "elbette ne istersen." "Bırak beni" dedi. " tabi sen nasıl istersen" dedim ve ipini cozdum. Ayaga kaldırdım ve "ozgursun" dedim. Bitkin ama sevincli bir sekilde yurumeye basladı. Arkasından seslenip. "Dur ayagın ipe baglı kalmıs cozelim." dedim. Bana saskın saskın bakıp kafasıyla onayladı. "Eminmisin" dedim. Tekrar onayladı. " peki ne istersen son dilekler benim icin gorevdir"diyip. Cebimden cıkardıgım. Cakmakla ipi tutusturdum daha once doktugum benzin sayesinde coktan ona ulasmıstı ve "hayır"diye bildi sadece. İlk önce onun yanışını izledi  sonraysa onu ölüme bırakıp gittim. Ormanda yavas yavas yurudum. Yeni cinayetimi secmek uzere yola koyuldum...