Hiç unutulmayacak şeyler vardır. İlk hayalim,ilk arkadaşım,kardeşimin doğumu ve ilk aşkım gibi şeyler. Aklmıza geldiğinde tebessüm oluşturur bunlar, peki ya yüzyüze görseydiniz?
İşte o oydu yüzüne ezbere bildiğim o yüz Erim Esen
Herşey onunla ilkti benim için herşey onunla başlamıştı, ilk tanıştığımızda bana bi kitap önermişti konusunu anlatmasını istemiştim anlatmaya başlamıştı.
-Bir kız var Oscar bu kizdan hoşlanıyor kızın babası matematikçi sonra bu kızdan bir kişi daha hoşlanıyor kız o çocukla sevgili oluyor oscar sonunda ölüyordu kızı kurtarmak için kız sevgilisi ondan ayrıldı diye kendini arabanın önüne atmıştı ve oscar onu kurtarmak için kendini ölüme atmıştı.
-Vay be ne acıklıymış demiştim
Sonra biz onunla baya iyi olmuştuk aramızdan su sızmıyordu bir gün gelip bana o kitabı hediye olarak verdi evde okumaya başlarsın dedi.
O gün eve gittim ve kitabı okumaya başladım oscar kıza sevdiğini kendine itiraf ettiği bölüme geldikten sonraki bütün sayfalar boştu ilk başta basım hatası sandım taki son sayfasına bakasıya kadar. Söyle yazıyordu
"Bu hikayenin sonunu beraber yazmaya ne dersin ?"
O gün sanki dünyalar benim olmuştu hemen mesaj yazmıştım
Ben:Evet:)
Erim:Seni seviyorum
Ben: Seni seviyorum
Her şey böyle başladı ama kitabın sonu yarım kalmıştı bir akşam telefonuma gelen mesajla
Erim:Sevgilim şuan okuyacaklarından sonra belki benden nefret edebilirsin belkide bana karşı hepbir kinin olur ama şunu bilki seni hep seviyor olacağım...
Hoşçakal,Hoşçakal sevgilim ...
O gece tek hatırladığım bu sözlerdi.Sabah uynadığımda günaydın mesajı atmak için elime aldığımda tekrar görüp hatırlamıştım beni terk etmişti. İlk başta şaka sanmıştım tam 1 ay 52 tane mesaj 22 arama hiçbirine cevap vermemişti. Şimdi karşımdaydı ona sarılmak istiyordu bir tarafım ama diğer tarafımda yapma diyordu onca sene bi kere bile aramamıştı. Ama dayanamadım yapamadım.
Onca yıl sonra onu görüyordum ve bana bakıyordu yapamazdım görmezden gelemezdim.
Ona doğru yürümeye başladım o da bana doğru yürümeye başladı,sımsıkı sarıldım ona sanki hiç bırakmicakmış gibi aynı koku hiç değişmemişti yavaşça kulağına fısıldadım
-Neden?
-Neden bıraktın beni?
Sonrasını hatırlamıyordum gözlerimi açtığımda ilk onu gördüm. Ordaydı işte gitmemişti biliyordum gitmiceğini elimi tutuyordu biryandan da gözlerinden yaş geliyordu.
-Erim
Hemen gözyaşlarını silip
-Efendim efendim Elif
-Noldu bana
-Onca yıl sonra tekrar karşına çıkınca
-Anladım.
-Ben gitmek istiyorum burdan gidebilirmiyiz
-Daha serumun bitmedi gidemeyiz
Çok sinirlenmiştim
-Ya neden böyle yapıyosun neden beni bırakıp gitmemiş gibi sanki biz hiç beraber olmamışız gibi sanki beni hiç sevmemiş gibi
Biraz abartmıştım sanki
-Bilmiyosun hiç bir sey bilmiyorsun ne yaşadığımi bilmiyosun
-Anlat o zaman
Bu seferlik bu kadar bidahaki yb de görüşürüz
