GİZEMLİ AŞK

3.BÖLÜM. Şansız karşılaşma

"En son hatırladığım şey , yerde acı içinde kıvranıyor oluşumdu..."

    
     Bazen hayat seni bulunduğun yerden alıp, başka bir yere koyar ve der ki; burdan devam et...

       Gözlerimi acı ile açtığımda kendimi hastanede buldum..
Ayamdaki ağrı ufak bir çığlık atmama neden olmuştu.
Sesimi duyan hemşire hemen yanıma gelip "iyi misin ?" dedi.
Hemşirenin bu sorusuna acıyla cevap vermiştim.
"Ş-eeyy ayağımdaki ağrı canımı yaktı da."

"Anlıyorum bu çok normal çünkü ayağın incinmiş."

Hemşirenin bu cevabı karşısında birazda olsa rahatlamaya çalışmıştım.

"Bu arada ailene haber verdik birazdan burda olurlar. Ailwn gelene kadar biraz dinlen istersen."dedi ve kapıyı açarak odadan çıktı.

     Şuan kendimi çok kötü hissediyordum çünkü okulumun ilk günü salağın biri tarafından mahvolmuştu. O an anladımki dünyada benden daha şansız insan yoktu.
  Heh bu arada salğın birir dedimde bana kim çarpmıştı. Tam o anda içeri biri girdi ve o kişinin girmesiyle bian afallamıştım. Tam ağzımı açıcaktimki o benden önce davrandı ve sinirle üzerime doğru geldi.

" Bana bak kızım, ne yaptığının farkında mısın?... Senin yüzünden okulun ilk günü mahfoldu..."dedi.
Çocuğun gözünden resmen ateş fışkırıyordu, ne yapacağımı şaşırdım. O an anladımki bana çarpan salak şuan karşımda duruyordu.
 
  "Allahım ya hem suçlu hem güçlü." çocuk sessizce söylediğim şeyi duymuştuki bian üstüme doğru geldi ve "Ne dedin sen? Söyle söyle ne dedin?" çocuğun söylediği şey nedense birazcık tebessüm etmeme neden olmuştu."kumsal kendine gel şuan sırıtmanın zamanı değil ve ne olur  birazcık ciddi olmaya çalış  ne olur..."

   Yattığım yerden birazcık doğruldum ve bana şaşkınca bakan çocuğa döndüm. Nedense ona bakınca sanki karşımda dünyanın en ukala insanı duruyormuş gibi hissettim.
Ve o konuşmadan lafa girdim.
"Kahretsinnn. Acaba beynine bir darbe yemediğinine eminmisin? Bana çarpan kişi sensin , şuan benim sana bağırmam gerekirken sen bana bağırıyorsun. "
Verdiğim tepki karşısında yüzüne  alaycı bir gülümseme takınıp, odadan sert bir şekilde çıkıp gitmişti...

(1 HAFTA SONRA)

  Okulun ilk haftasını malesef hastanede geçirmiştim. Moralim fazlasıyla bozuktu, neyseyiki  1 haftanın sonunda iyileşmiştim.
O günden sonra bana çarpan ukalayı görmemiştim. Bir daha da görmek istiyeceğimide zannetmiyorum.
   
     1 haftanın yorgunluğunu tam üzerimden atamadan annemin odama girmesiyle kapalı olan gözlerimi açtım ve annemin sesiyle  tam anlamda kendime geldim  diyebilirim.
"Kızım kumsal hadi çabuk kalk bugün okula gidiceksin..."
Annemin kurduğu cümle karşısında bir an kendimi yerde buldum. Annem yine bu halime kahkahalarla karşık vermişti.
Düştüğüm yerden hemen kalkıp banyoya girsim ve elimi yüzü yıkadım,banyodan çıktığımda annem çoktan salona gitmişti.
Hemen okul üstümü giyinip aynanın karşısına geçtim ve saçlarımı açık bırakmaya karar verdim. İşimi hallettikten sonra çantamıda alıp odamdan çıktım.
    Merdivenlerden aceleyle inerken yine aynı yumurtalı ekmek kokusunu aldım. Birden midemin guruldamasıyla kendimi salondaki kahfaltı masasının önünde buldum. Annem bu aceleci hslimi görünce oturduğu yerden konjşmaya başladı...

"Kumsal  kızım ne bu acele?" annem haklıydı çok fazla acıktığım için salona koşarak girmiştim.

"Anne valla napim açlıktan ne yaptığımımı biliyorum."
Annem tam konuşacakken telaşla masaya oturdum ve kahfaltı yapmaya başladım.
  
  Masanın başında oturan babam bu halimi büyük bir mutlulukla izliyordu. Kahfaltının geri kalanını  sessizlikle bitirdik.
Annem benden önce evden çıktı ve arabanın şoför koltuğu olan tarafa geçti, annem koltuğuna otururken bende arka tarafa geçtim hemen kulağıma kulaklığımı taktım ve kendimi müziğin ritmine bıraktım.

     Yol boyunca ne annem nede  ben konuşmuştum ve sonunda okula gelmiştik.  Bu sefer ben annemden önce arabadan indim ve annemin de arabadan inmesini bekledim...
Annem de arabasından  indi ve yanım geldi, ve konuşmaya başladı.

"Kızım , sadece rahatla ve bu yılının  güzel geçmesini dile."

   "Anne , şuan ne kadar içimde tereddüt olsada senin için rahatlamaya çalışıcam.."
Annemin  verdiğim cevap üzerine dudakları yukarı doğru kıvrıldı ve işi olduğu için yanımdan uzaklaşarak okula doğru yürümeye başladı.

      Annem yanımdan ayrılalı hemen hemen 2 3 dk olmuştu ve ben hala aynı yerde durup  öncelikle bundan sonra ne yapmalıyım onu düşünüyordum.

    Bir an okula doğru yürümeye başladım. Okulun binasının içine girdim ve okulu dikkatlicene süzmeye başladım. Yeni okulum, "tamı tamına 4 katlıydı. En alt katında gördüğüm kadarıylala büyükbir kütüphane , koridorun sonunda müdürün odası, onun karşısında öğretmenler oda...."
  
" Selam ben su ?"

  Tam cümlemi tamamlayacakken  karşıdan sarışın, masmavi gözlü., okul tişörtünün  üzerine  siyah kot ceket giymiş bir kız geldi selam verdi ve adının su olduğunu söyledi. Ben bunun üzerine kıza şok olmuşcasına bakıyordum. Kız yani adını öğrendiğim su bu bakışlarımdan biracık  rahatsız olmuş gibi sağa sola kafasını salladı....

"Hişşşt... Sana diyorum?..."

"Heh banamı dedin kusura bakma dalmışım..."

"Peki öyle olsun. Bu arada senin adın neydi?..

" Benmi! Şey benim adım kumsal bu okula yeni geldim...dedim.

  "Hımmm peki. Okulun ilk haftası ben seni hiç görmedim okula geldinmi?"
Su'yun bu sorusu karşısında biraz moralim bozulmuştu çünkü okulun ilk haftasını o ukala çocuk yüzünden hastanede geçirmek zorunda kalmıştım...
  Ve derin bir nefes aldım , bu olayı su'ya anlatmaya karar verdim.

" su.. Şey.. okulun ilk günü ukalanın birinin bana çarpmasıyla ayağım incindi ve o yüzden, ilk haftayı malesef hastanede geçirmek zorunda kaldım..." Su söylediklerim karşısında şok olmuşcasına beni dinliyordu. Su galiba  girdiği şoktan çıkmak için kafasını sağa sola salladı ve tekrar bana döndü.

"Kumsal sen ciddimisin? Geçmiş olsun peki şuan durumun nasıl iyisin değilmi. Heh bu arada sana çarpan çocuk kim peki??" tam o anda zil çaldı ve derin bir nefes aldım.

    Su zilin sesini duyduğu an sorduğu sorunun cevabını almayı unuttu.

"Kumsal hadi çabuk gel derse geç kalıcaz..." " he bu arada sen hangi sınıfa gidiyorsun?

"Şey ben 11/c ye gidiyorum ama nerde olduğunu bilmiyorum.Peki sen hangi sınıfa gidiyorsun?"su verdiğim cevap karşısında resmen mutluluktan havalara uçacaktı.

" ciddimissin? Bende 11/c ye gidiyorum şanslıyız."
Bende bunu duyunca birazda olsa mutlu oldum.

" Kumsal hadi sınıfa gidelim biraz daha durursak ilk derstten geç kalıcaz ."su'yun sözünü bitirmesiyle hemen sınıfımıza doğru yürümeye başladık. Anladığım kadarıyla 11 lerin sınıfı en üst kattaydı. Resmen merdivenlerden çıkana kadar nefes nefese kalmıştım.                          
 
  "Şaka gibi kolejde okuyoruz ama okulda asansör yok." su dediğim şeyi duyumca büyük bir kahkaha patlattı, bende bunun karşılığında sadece omuž silkip merdivenlere çıkmaya devam ettim.

     Sınıfın önüne geldiğimizde içimde büyük bir heyecan vardı, resmen ellerim tirtiyordu. Hemen kendimi toparladım ve su' yla beraber içeri girdik dua edelim ki hoca daha gelmemişti.

    "O an kafamı sağa çevirmemle karşımda gördüğüm kişi tarafından  beynimden vurulmuşa dönmem bir oldu."

       Merhaba arkadaşlar kusura bakmayın 3. Bölümu biraz geç attım. Kitabımı okursanız cidden beni çok mutlu etmiş olursunuz.birde küçük yıldıza dokunmayı unutmassaniz cok mutlu olurum.....

 Bu arada kumsal 11 e gidiyor artık değiştirdim haberiniz olsun.