But I miss screaming and fighting and kissing in the rain
And it's 2am and I'm cursing your name
You're so in love that you act insane
And that's the way I loved you..
----
"Naku teh! Swerte mo talaga kay Dom! Nakakaingit!" kinikilig na sabi ni Arisse matapos magkwento si Kath ng dinner nila kagabi ng boyfriend niyang si Dominic. Nasa isang coffee shop sila malapit lang sa kanya-kanyang offices, Kathryn is the Vice President of their family company while Arisse works as in and advertising company, she is a blogger, too.
Ngiti na lang ang naisagot ni Kath sa komento ng kaibigan. Mas kinilig pa ito sa kanya. Hindi pa siya kinilig kay Dominic ng ganun.
"Oh, bat parang ako lang kinilig, di ka ba kinikilig?" napansin ni Arisse ang malungkot na ngiti ni Kath.
"Ayos lang naman, I mean, diba dapat ganun lang naman talaga pag mag boyfriend at girlfriend.." kumibit balikat siya. "..so yun, feeling ko wala naman masyadong special sa ginawa niya." Bumuntong hininga si Kathryn. Nagbaba siya ng tingin pagkatapos sabihin yun.
"Hindi ka padin ba nakaka-move on kay Daniel?" automatic siyang tumingala at tinignan sa mata si Miles.
"Ayy, ayun lang. Ano ka ba teh! Mag-move on ka na, 6 months na kayong mag-on ni Papa Dom, and proven naman sa 100 times better siya kesa sa ex mo noh!" naka-irap nitong leksyon kay Kathryn. Alam naman niya na ganun ang magiging reaksyon ni Miles. Ayaw niyang magsinungaling sa kaibigan niya kahit alam niyang sesermunan lang siya nito.
"Arisse, sinusubukan ko naman eh.." malumanay na paliwanag ni Kath. At totoo iyon, for the past six months ay talaga namang sinusubukan niyang maging affectionate kay Dominic. Actually ay araw-araw siyang nagi-guilty dahil alam niyang Dominic is a good boyfriend and he doesn't deserve someone like her.
"Kath, alam ko naman yun eh, and I understand you. Botong boto pa nga ako sa inyo ni DJ dati, diba? pero siyempre, you have to move on. Parte na lang siya ng past mo, and kailangan mong tanggapin yun. You have separate lives now." Pagpapaliwanag ni Arisse at hinawakan ang kamay ni Kath at pinisil iyon. Kath smiled at Miles. She glanced at her wrist watch.
"Ay, magt-two hours na pala tayo dito, saglit lang ang paalam ko kay Daddy. Sige ate girl, I have to go na," bumeso siya sa kaibigan at bumalik na sa opisina.
----
"Touchdown, Manila.." Daniel said to himself as the plane he was driving landed succesfuly. He massaged his temples as he drive home, Manila to Korea, Korea to Manila. He really needs rest.
"Ma, nandito na si kuya!" anunsyo ng kanyang nakababatang kapatid na si Magui matapos siyang pagbuksan ng pintuan. Lumabas naman ang kanyang ina galing sa kitchen at nakangiti ito ng malapad sa kanya. Niyakap niyang ang kanyang mama at hinalikan ang ulo nito.
"Pahinga muna ako ma, may lipad uli ako mamayang ala una ng madaling araw." Tumingin siya sa relo niya, alas-diyes na ng umaga at kailgan niyang bumawi sa tulog.
"Hindi ka ba muna kakain, nak? Nagpprepare na ako ng lunch." Alok sa kanya ng kanyang mama.
"Tutulog po muna ako ma, pagkagising ko na lang. Kaka breakfast ko lang naman po sa sasakyan kanina." At pumanhik na siya sa kanyang kwarto. Nag-shower siya at nagpalit ng komportableng pantulog. Humiga siya sa kama at tumagilid ng higa. Nahagip ng kanyang mata ang picture nila ni Kathryn na naka-frame pa. Kinuha niya iyon at tinitigan. Kuha iyon sa Japan, almost a year ago when they celebrated his birthday out of the country. They were smiling from ear to ear and looked so happy posing for the camera while Kath hugs DJ, and DJ wrapping an arm around Kath with the Disneyland as their background.
He smiled upon remembering last year, he has Kath and they are so happy. Unlike now, they're gone, and Daniel is miserable. He fell asleep thinking of Kath, how they were used to, and how that they were suddenly gone.
----
Nakikinig ako ng Taylor Swift songs nang naisipan kong gawan ng sariling kwento yung kanta. For fun lang to hehe :)
