HEARTBREAK LIBRARY: turn to page 143 [ONE-SHOT Story]

JADE’S POV

“Bilisan mo na may test pa tayo sa Psychology! San kaya tayo mag-rereview?”

“Baklita ka sa library na lang, bumisita naman tayo dun kahit once lang.”

  Haaay ayan na naman ang kaibigan kong atribida, alam naman niyang ayoko sa library.!

“Library? Hah! I hate that place, it’s full of Boring stuffs… lalalala”

“Bahala ka Aj, basta ako mag-rereview ako dun ikaw ? bahala ka.”

Thursday nun at may exam kami sa Psych ng 2:30 pm.

Eh maaga pa mga 12:30 pa lang at may time pa mag-review, makulit talaga tong bestfriend ko. Gusto niya mag-library kasi crush niya yung student dun na bantay sa loob.

haaay Yung feeling na no choice ka kundi sumama na lang? Kaasar langss.

 May apat na seat sa table 24 at dun kami umupo. Yung extra chairs patungan naming ng bag. Npaka-overcrowded. 

Ang daming madla. Di naman lahat nag-aaral, yung iba nagtetext lang, natutulog, nagtatawanan ng walang sounds. Haaay nako .

“Aj saglit lang ah may bibilhin lang ako sa labas.”

“Oo na ang daldal mo bilisan mo ah.”

“Oo wag ka magpapa-upo ah!”

“Oo na !..”

Lumabas na siya at binuklat ko muna yung libro na kinuha ko. Wala lang, randomly picked lang.

To my surprise sa page 143, may naka-ipit na papel na may short quote;

             "What? Feelings are not vending machine! Coke don't come out just because you want one!"

Oh? Sino kaya nagsulat neto walang magawa sa buhay. Wews.

Nagpatuloy na lang ako sa pagsusulat nang…

 “Ah, miss, pwede bang maki-share? Punuan eh wala na kasing mauupan.”

Sino ba to?  Hay nako we own this slot.

“BAWAL KUYA.” I said

Hindi ko na tinignan kung sino siya basta nagpatuloy na lang ako sa pagsusulat .

“PLEASE?”

HAAAY, saying please is kind of a desperate thing to do. Tumingin ako sa kanya para paalisin siya but shemaaaaay… spell K-A-G-W-A-P-U-H-A-N-?

Oh, alam na kung ano ang sagot ko!

“Sige upo ka na kuya, we do not own this table naman, sorry for being rude earlier because badtrip lang ako this morning pa.”

Haay bakit ba ako nag-eexplain sa kanya.

“We? Akala ko mag-isa ka lang?”

“Actually yung kasama ko nasa clinic malala yung sakit ng tiyan niya baka di pa agad makabalik yun hehehe.”

“Ah ganun ba, hmmm then, thanks. :)”

He smiled at me, gosh, my heart pounds fastly. Umupo na siya sa at nakita ko sa lanyard niya na kabilang siya sa College of Engineering.

Tinext ko ang bestfriend ko at sinabing huwag na muna bumalik.