Love Me Until My Last Breath

Prologue before chapter 1 start

Prologue:

"*hik* tama na parang awa nyo na diko na kaya bibigay na talaga ako..Plsease..Patawarin nyo na ako.."---sabi ko sa aking pamilya at mga kuya at ate at higit sa lahat ay yung asawa kong,walang ginawa kundi saktan ako..

"hahahah kami maaawa sayu..Hindi..
Hinding hinde..Wala kang kwentang anak samin..At wala kang kwentang kapatid sa kakambal mong namatay..Sana..Ikw yung laman ng kabaong ng araw nayun at hindi si yuri.."-----pagsusumbat namn ni mommy sakin habang hinahampas ang braso ko ng baston na nakuha niya sa gilid ng upuan..

Kailan pa ba nila..Isusumbat ang pagkawala at pagkamatay ni yuri..
Kailan paba  nila titigilan ang pag susumbat sakin na ako yung pumatay sa kakaambal Ko kahit walang katotohan  namn ang lahat..Kelan pasila maniniwala sakin.Kung kelan malapit nakong mamatay sa mundong ito..

"PAK**

NARAMDAMAN KO NAMANG MAY KAMAY NA DUMAPO SA PISNGE KO AT SINAMPAL AKO NG  NAPAKALAKAS..Kaya napadaing ako at napayuko..Nakita kong dumugo ang ibabang labi ko kaya umiyak ako at napahikbi..At diko na napigilang sabihin sa kanila ang dapat kung sabihin...

"M-MOM D-DAD A-ATE K-KUYA J-JIN ASAWA KO....Mga wala kayung awa..
Mas pinili nyo pong maniwala sa ibang tao na ako yung pumatay kay yuri..Keysa sa sarili nyung anak..Ako..
Kahit kailan bah..Wala kayung pinili kundi si yuri lang ang mahalin ng 17 TAON..Siya lang ba huh..
At ikaw jin*HIK* HUH KAILAN MO BAH AKO TITIGILANG SAKTAN..Kung kailan sigurO PATA----"----DI KO NA NATAPOS ANG SASABIHIN KO NG MAGSALITA SI DADDY AT SINAMPAL AKO NI ATE YUMI NA SUBRANG SAKIT PA ATA SA SAMPAL NG ASAWA...Ko kanina..

"OO..Titigil lang kami pag wala na ang salot sa buhay namin"----SIGAW NAMAN NI DADDY AT TINADDYAKAN  AKO SA TIGILIRAN KAYA NAPADAINGBULIT AKO...

"SALOT..Huh yan bah ako sa buhay nyo...isang salot..
Sge salot na ako sa pamilya..Ksi nga diba wala akong kwentang anak at kapatid at walang kwentang asawa Ako sa  ipinakasal nyo sa taong mahal ng kambal ko..at mahal korin since nong grade 6 ...oo sana nga tama nga akong mamatay..
Wag kayung mag alala dahl subrang lapit na talaga ako mawala sa mundong ito..."---SIGAW KO NANG SABI SA KANILA KAYA NAPAURONG ANG MGA BIBIG NILA SA SINABI KO..Naramdaman kong may tumutulong dugo sa ilong ko..Kaya subrang nalang akong umiyak..At narinig kong bumukas ang pintoan at nakita ko don si taehyung at jungkook..Na may dalang gamot na ipinabili ko para sa cancer ko..Nbitiwan iyon ni taehyung ng makita akong hinang hina at maraming dugo..habang ang mga mata ko ay parang pipikit na

"YOON-AH...Oi wag kang pipikit mona..YooN--A yoon-ah-------
hoy jin..Tita tito ano namang ginawa nyo sa knya.."---rinig kong sabi ni taehyung at pasigaw na sabi kela mom dad at jin..lumapit ito sakin at binuhat..Ngulat nalang ako sa sinunod niyang sinabi sa mga magulang ko

"WALA KAYONG KWENTANG MAGULANG KAY YOON-AH AT IKAW JIN SUBRANG NAPAKA HEARTLESS MO KAY YOON-AH..WALA KAYUNG GINAWA KUNDI SISIHIN SIYA SA PAGKAWALA NG PABORITONG ANAK NYO AT TOTOONG MAHAL MO...SANA KAHIT ILANG BUWAN NALANG ANG NATITIRA SA KANYA NGAYUN..ay kaya NYO SANA SIYANG MAHALIN KAHIT SA HULING SANDALI LANG NG BUHAY NIYA IPARAMDAM NYO SA KNYA BAGO TULUYAN PANG MA HULI ANG LAHAT..At ISA PA TANGGALIN NYO NA ANG MERON DYAN SA PUSONG NYONG SAKIT SA PAGKAWALA NI YURI..DAHIL HINDE SI YOON-AH ANG PUMATAY SA KANYA KUNDI ANG KABIT MONG SI SOYEON JIN..sya yung pumatay kay yuri at hinde si yoon-ah.."

RINIG KONG NASAMBIT NI TAEHYUNG SA ASAWA KO AT PAMILYA AT TULUYAN NARIN AKONG MAWALAN NANG MALAY..
Sana nga iparamdam na  nila ang pagmamahal nila sakin kahit sa huling buwan kong nabubuhay pa dito

Im yoon-ah the wife of kim seok jin..
I need them to love me back until my last breath..I have a brain tumor cancer stage 3...

Sana subaybayyan nyo ang istoryang kong ito..