CHAPTER 6🤝🌧

970 51 8
                                    

Ο Αρης...

"Γεια σας κυριε" Λεει χαλαρος χαλαρος και προχωράει προς την θεση του αλλα η φωνη του καθηγητη τον σταματαει

"Παπαδοπουλε παιδι μου τι πραγματα ειναι αυτα, το κουδουνι εχει χτυπήσει εδω και δεκα λεπτα"

"Ε κυριε τι να κανω με πηρε ο υπνος"

"Καλα θα σου επιτρεψω να μεινεις στην ταξη γιατι εχω σκοπο να σας βαλω ενα διαγώνισμα, ομως την επομενη φορα θα βγεις"

"Μαλιστα"

Δεν ειναι και σιγουρος που να κατσει απο οτι βλεπω

Δεν ειναι οτι εχουμε καθορισμενες θεσεις οποτε ο καθενας καθεται οπου θελει

Εγω φυσικα σταθερη στις αξιες μου παλι εδω μονη, βαζω σιγα σιγα και διακριτικά την τσαντα μου παμω στην καρεκλα διπλα μου. Ποτε δεν ξερεις τι σου επιφυλάσσει η μοιρα

"Κυριε παπαδοπουλε θα θελατε να συντομευσετε λιγο γιατι καθυστερειτε το μαθημα, βρειτε καπου να καθισετε"

"Αρη μου ελα εδω" Τον φωναξε η Νανσυ ναζιαρικα, αγρια γατουλα την ειδε και σημερα

Τελος παντων ας παει να κατσει εκει μακρυα να ησυχάσω και εγω λιγο

"Οχι θα κατσω εδω" Ειπε και... ΚΑΘΙΣΕ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥΥΥ

ΚΑΙ ΠΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥ

Καλα κρατιεται πάντως

"Γεια σου φυτο" Ειπε και απλα γυρισα το κεφαλι μου απο την αλλη μερια

Πολυ πρωτότυπο αυτο το "φυτο" παντως δεν μου το εχουν ξαναπει

"Ελα τωρα φυτο μιλα μου" Ειπε και ακομα δεν καθισε μου σπάει τα νευρα

"Κανε ησυχία, δεν μπορω να παρακολουθήσω"

"Ε μην παρακολουθησεις" Ξεφύσηξα αγανακτισμένη

Κάπως πρέπει να τον ξεφορτωθώ αλλα πως;

"Δεσποινίς Γεωργιου αυτα που παρατηρειτε εξω απο το παραθυρο ειναι πιο σημαντικα απο αυτα που λεω για το διαγωνισμα"

"Οχι, οχι συνεχιστε"

"Να σαι καλα παιδι μου, αμα μου επιτρεπεις συνεχιζω"

Σκουντηγμα

"Τι θες φυτο και με ενοχλεις;"

Ααα τωρα τον ενοχλω κιολας

"Θελω να σου προτεινω κατι"

"Ενταξει δεν εχω θεμα οποτε θες στειλε ενα μήνυμα να ερθω σπιτι σου" Λεει και παιρνει ενα ειρωνικο χαμογελο

Oh god...Where stories live. Discover now