if i get high | changlix

lover, i know you're weary

Sevgilim, biliyorum bitkinsin.
Kızgınsın ve kırgınsın.
Yanımdaki sıcaklığının hissiyatı yok olmaya başladı artık. Ne zaman elim yatağın senin yattığın tarafına gitse tüm bedenimi kaplıyor o derin soğukluk ve bir titreme tutuyor vücudumu.
Bu sessizliği ile delirten evde yine gelmeni bekliyorum. Masanın karşı tarafında sana ait olan kupa gözlerini dikiyor üstüme.
Bir ay, iki ay belki de daha uzun bir zamandır bekliyorum. Zaman kavramını yitirdiğim kadar sen de yitirmiş olmalısın, her sabah kupana koyduğum çay beklemekten soğuyor.
Bir zamanlar birlikte uzandığımız yatakta yatamaz oldum artık. Ne zaman sırtımı yattığın tarafa dönsem kırılacakmışsın gibi hissediyorum, ne zaman yattığın tarafa dönsem yokluğun beni kırıyor.
Yokluğun beni tir tir titretirken fayanslara dökülüyor gözyaşlarım.
Fayanslar da çok soğuk.
Burada olup beni sarmanı ne çok isterdim.
Ne kadar bencilim değil mi?
Ama sevgilim, sen de benim gibisin.