Jeon, küçük adamın elinden tutup onu bara doğru sürükledi.
Herkes Jeon'u tanıyor gibiydi. Her gören selam veriyordu, buranın müdavimi olduğu kesindi.
"Jungkook?"
"Hm?"
"Burası da mı senin amına koyayım yETER AMINA KOYAYIM NİYE HERYERDE HERKES HER ŞEY HER HER HER BİLMEMNEBOK SANA AİT JEONGGUK? PARALARININ AMINA KOYAYIM JEONGGUK."
"Bu gecelik kocam olduğuna göre, paralar senindir bebeğim."
Jimin imalı bir bakış attı Jeongguk'a, sonrasındaysa bara dönüp barmenke konuşmaya başladı.
Jungkook güldü ve Jimin'in yanına oturdu.
Bir süre içtiler, eğlendiler ama bi sorunları vardı. Jimin, fazla hızlı içiyordu.
"Hey hey hey, yavaşla bakalım. Sarhoş bir Jimin istemiyorum."
"Ben sarhoş olmam ki gerizekalı."
"Aynen kesinlikle sarhoş olmazsın sana inanıyorum kesin yaşanmıştır bu yüzde yüz gerçektir."
"DALGA GEÇME YA!"
"Ahah, tamam."
Jungkook, küçük bir bebekmiş gibi Jimin'in kafasını patpatlayıp saçlarını karıştırdı.
Jiminse somurttu.
"Bebeğim, yapma böyle. Eğlenmeye gelmedik mi buraya?"
"Hıh. Eğleneceksek neden içmeme izin vermiyorsun?"
"Senin iyiliğin için."
"SİKERİM İYİLİĞİNİ AA."
Jungkook'un elindeki bardağı da alıp kafasına dikti Jimin.
Jungkook sinirlendi ve Jimin'in çenesini tuttu.
"Yavaş ol demiştim."
"Sa-na-ne."
"Gecenin başında bu gecelik kocam ol diyen kimdi acaba?"
"Geri alıyorum sözümü."
"Um.. Peki."
Aralarında tuhaf bir sessizlik oldu, çünkü Jeon ne söyleyeceğini bilmiyordu ve Jimin de söylediğine pişman oldu.
İkisi de ellerindeki bardakları sıkkınlıkla 1-2 dakika izlediler.
Sonunda Jimin bu sessizliği bozmaya karar verdi.
"Jungkook?"
Jungkook Jimine doğru döndü.
"Hm?"
Jimin ise hafiften çakırkeyif haliyle bir süre ne söyleyeceğini bilemediğinden, Jungkook'un suratına boş boş baktı.
