" Yaşanması Gereken Hayaller "

#1 Endişe

Düşündükçe anlıyorum sanki unutmaya çalıştığım çoğu şey beni bir boşluğa itercesine üstüme geliyor. İnsan alıştığı bedenden veya kişiden ne kadar uzak kalabilir ki ?

Hiç bitmeyecek gibi, hiç sonu gelmeyecek gibi yaşadığımız hayatlar, bir gün gerçekleşmesini beklediğimiz ve gerçekleştirebilmek için çabaladığımız hayaller kim bilebilir ki bir an da son bulacak ?

Güneş doğmadan yola çıkmamız lazımdı gözümde gittikçe büyüyen bu yol, güneş doğduktan sonra başlayacak trafik ile daha da canımı sıkabilirdi. Bazen düşünüyorum bunca insan her sabah arabalarına binip nereye seyahet ediyor ?
Belki de bazıları iş yerine bazıları da benim gibi iki gün fırsattan istifade tatile kaçıyordur, neden olmasın ki ?
Merve ile en son gece konuşmuştum sabah 6:10'da taksim meydanında bulusuruz demiştik. Saatin 6:00 olduğunu varsayarsak 10 dakika içinde burada olması lazım. Her ne kadar arabanın içerisinde otursamda dışarıda ki hafif esintiyi hissettim ve kalorifer seviyesini bir kademe daha arttırdım. Haziran ayında olmamıza rağmen havanın bu kadar soğuk olması... garip

Etrafta kaldırımları ve yolları temizleyen görevlilerden ve simit tezgahını bir telaşla açmaya çalışan bir adamdan başka hiç kimse yoktu. Bütün bu sessizliği ambulans ve polis sirenlerinin bozması yaklaşık 10 saniye sürdü. Bir merakla, daha önce görmemişçesine bakıyordu herkes.

Arabadan indim, elimi cebime doğru götürdüm ve bir dal sigara aldım. Hafif esen havada çakmak ile yakmak pek de kolay olmadı tabi, bir duman aldım ve Taksim meydanındaki Anıt'a doğru derin bir nefes sonrası üfledim. Saat 6:15 olmuştu. Daha önceki buluşmalarımızda hiç geç kalmamıştı, muhtemelen gece geç yattığı için uyuya kalmıştır düşüncesiyle sigaramdan son dumanı aldım ve söndürdüm, arabaya geri bindim.

Ama tatile gideceğimizi ve bu saatte burada buluşacağımızı biliyordu hiç de yapmazdı geç kalmazdı daha önceleri, ufak bir endişe içimi ürpertti.

Aramam lazımdı, ama ya uyuyorsa ?
Uyanması lazımdı gideceğimizi biliyordu.
Ya başına birşey geldiyse?

Dakikalar geçtikçe içim içimi yiyordu. Telefonu elime aldım ve bir kez çaldırdım.

Çok geçmedi dıt dıt dıt.. Sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakabilirsiniz.